Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...dojść do tego przekonania, że złem istotnym w naszym rozwoju duchowym
nie był i nie jest nadmiar refleksji, lecz raczej ulotność i krótkotrwałość. Czy to będzie heglowski
idealizm czy comte’owski pozytywizm czy crookes’owski spirytyzm, to my pospolicie zgoła go nie
zgłębiamy, lecz zadowalamy się powierzchownym chwytaniem wiadomostek, przestrajamy je do swojej
fantazji, koronujemy swoim uczuciem i zdaje nam się, żeśmy już poznali owe systemy na wylot...

Nauki poważnej i wytrwale uprawianej brakło nam zawsze, a takich, co z mniemanego pozytywizmu
przerzucają się w zabawki spirytystyczne, nie wyhodowała bynajmniej nauka, tylko płytkość, w której
„myśl nie trwa ni godziny”.

...wrażliwi artyści zawsze korzystali z wiedzy okultystycznej oraz interesowali się mistycznymi przeżyciami,
wiedzieli bowiem, że stanowią one niewyczerpane źródło […] inspiracji. Stuprocentowy racjonalista
nie jest w stanie stworzyć prawdziwego dzieła sztuki.

Oparta na motywie negatywnego przeczucia nowela zaskakuje trafnością spostrzeżenia,
że ogromne, lecz i nieoczekiwane szczęście bywa czasami gorsze od spodziewanego
nieszczęścia.