Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- W kontekście osławionego Krzyśkowego lenistwa przypomina mi się jego uniwersalny komentarz na temat pracy w studio - komentuje Zeliszewski. - Słynny imperatyw "Krzysztofa Cugowskiego". Otóż kiedy nasze próby wchodziły w fazę pracy z wokalem, a Krzysiek do nas dołączał i zaczynaliśmy razem ćwiczyć, to po jakimś czasie zwykł był mawiać: Panowie, może już dajmy spokój, bo jeszcze się tego, kurwa, nauczymy...

[Romuald Lipko]: Począwszy od "Bogurodzicy", szliśmy do boju w towarzystwie wielkich, smętnych pieśni. Wyjątkiem był tylko raczej skoczny "Mazurek Dąbrowskiego". Zresztą do dzisiaj my-Polacy nie tworzymy muzyki radosnej, a ta, która powstaje, nawiązuje do wzorców z innych kręgów kulturowych: do muzyki amerykańskiej i latynoskiej. I twórczość Budki od początku wpisywała się w tradycję zakorzenioną w rodzimych pieśniach patriotycznych i kościelnych.

[Mietek Jurecki]: I tak wygląda esencja muzyki. Ciężko się o niej opowiada, a już zupełnie bez sensu jest z niej robić wielką tajemnicę czy filozofię. Musisz po prostu nabyć umiejętności grania określonych dźwięków, a reszta jest wynikiem zdobytej wiedzy i wyobraźni. Potem robisz to tak, jak ci najwygodniej, jednocześnie czerpiąc z tego radość. Wtedy muzyka potrafi ci się odwdzięczyć.