Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdzie się pali książki, dojdzie w końcu do palenia ludzi.

Powinniśmy wybaczyć naszym wrogom, ale nie wcześniej, nim zawisną na szubienicy.

Sen jest dobrą rzeczą, śmierć jeszcze lepszą, ale najlepiej byłoby wcale się nie narodzić.

To był tylko przedtakt; tam, gdzie pali się książki, na końcu także ludzi palić będą.

Własność! prawo posiadania!
Co za fałsz! Co za złodziejstwo!
Taki podstęp głupi, nędzny,
Człowiek tylko mógł wymyślić.

Ludzie! Wy dwunożne gady!

Czasem zdarza się, że człowiek
Najcnotliwszy – szewcem trąci,
Podczas kiedy duch służalczy
Ambrą pachnie i lawendą.

Są dziewicze czyste dusze,
A czuć od nich szare mydło,
Gdy występek się częstokroć
Różanymi wody myje.

Chociaż warszawski upadł gród,
stołeczny gród krainy, —
powoła Polskę wielki los
na wiekopomne czyny...
[O Polsce].