Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobry, prawdziwy przyjaciel to latarnia morska na posępnym morzu życia.

A zegarek oszalał i pędzi. Pędzi w kółko. Wskazówki nigdy nie wracają do minionych godzin. Dlatego każda chwila życia jest ważna.

Najsmutniejszą chwilą w życiu jest ta, gdy nikt nas nie czeka i nikt nie pragnie naszej obecności... I w tej chwili życie zadrwiło z niej.

Szczęście się czuje, nie rozumie.

Tylko smutny szuka samotności. Szczęśliwy hojnie sypie swą radość dookoła jak kwiaty lotosu płatki przed świątynię.

Pechy i dobre przypadki krążą nieustannie dokoła nas. Właściwie to są jakieś dobrotliwe lub złośliwe duszki, odpowiednio kierujące życiem.

Biały parowiec sunął dumny i niewzruszony. Jak życie toczące się obojętnie z dnia na dzień, nieczułe na cierpienia radości czy walki.

Ale nie zazdrości dziewczynce. Benita jest dla niej uosobieniem abstrakcji i nierealności.

Uczucia są nieme. Nie umieją mówić ani dobierać słów.

Życie jest tak ciężkie, że można je tylko lekko brać.

Nie liczyła godzin. Zegarek był teraz obojętnym wiatraczkiem wywijającym bezmyślnie skrzydełkami wskazówek.

Myślę chwilami, że to co dziś przeżywam, jest jedynie filmem rzuconym na kwadrat tej sali. My wszyscy gramy swe role patrząc jednocześnie na siebie oczami widzów.