Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bard musi znać historię, by jej nie powtarzać. Opowiada o zdarzeniach, ale nigdy w nich nie uczestniczy. Obserwuje, lecz trzyma się na dystans. Wzbudza namiętności u innych, ale panuje nad swoimi.

Lecz może należy się zastanowić, co dobrego zniknie wraz z ludzkością? Na przykład ciasteczka. Mroczny pomiot zedrze z oblicza Thedas wszystkie ciasteczka. To źle. I choćby dlatego obecne przedsięwzięcie wydało się naraz Duncanowi o wiele bardziej warte zachodu.

Może wszystkie demony pragną opętać wyłącznie magów. W naturze tych istot leży pragnienie, by kraść to, czego nie mogą mieć.

- Naszym obowiązkiem jest zwalczać Plagę!
Blade oczy przeszyły młodzieńca na wskroś.
- Naszym obowiązkiem jest bronić ludzi przed Plagą - oznajmił myśliwy głębokim, zdecydowanym tonem, a z każdym słowem powracała mu pewność siebie. - To różnica. Szara Straż walczy z mrocznym pomiotem, raz po raz. I na tym polega jej zadanie. Nie naszą sprawą jest osądzać i szafować życiem tych, których mamy bronić.

- Wszyscy popełniamy błędy Duncanie. Za niektóre płacą inni - i to płacą wysoką cenę. Lecz ważne by twoje intencje były uczciwe i żebyś uczył się na własnych błędach.

Jeżeli nie spojrzy się śmierci w oczy, to ona zabierze cię, gdy nie będziesz nawet tego świadom.

Ciemność, która nas przenika, zniewala, pcha nas do przeciwstawiania się światłu. Jest w naszej krwi i plugawi cały świat wokół nas.

Duncan słyszał, że z obsydianu wyrabia się ostrza, ale nigdy żadnego nie widział. Rękojeść była piękna, rzeźbiona w drobne wzory splatające się przy głowni w kształt paszczy ryczącego smoka.

Jeżeli nie spojrzy się śmierci w oczy, umrze się nieprzygotowanym.

-Stwórco, tak wielu wrogów jest - zaintonował. -Ale wiara mnie wesprze, nie ulęknę się, jeśli nawet legiony staną przeciwko mnie.