Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dusza? To myśli, intencje i wartość człowieka (…).

Chcesz całe życie robić coś dla kogoś?! Zrób coś dla siebie! Chcesz ze mną jechać? To jedź i nie oglądaj się! Jesteś wolna! Wolna! Jest cudownie! Poczuj to, urwij łeb kołtunowi! Życie bierz garściami!

Zauważyłam, że każda z nas, biorąc do ręki kółeczko ciasta, nakłada farsz łyżeczką dokładnie maminym gestem. A jakże, przecież ona nas nauczyła.
Ile takich maminych gestów nosimy w sobie? Ile w nas naszej matki w sposobie rozumowania, w tym, jak sprzątamy, jak lepimy, jak postrzegamy świat?
Nawet w mimice. Każdy mi mówi, że robię miny jak mama. Ogólnie jestem, tak sądziłam, podobna do tatki, ale Hanka zauważyła, że marszczę nos jak mama, wysuwam dolną wargę jak mama.
- Nawet włosy odgarniasz jak ona... - Hanka mówi to tak łagodnie, z nostalgicznym uśmiechem, patrząc na pieróg.
Zrobiło mi się miło. Nigdy wcześniej nikt mi nie mówił takich rzeczy.

Ty jesteś. Ja jestem... I nic więcej! Napijmy się za to, że nie ma świata!

Wigilia… Też mi coś!

Poczucie szczęścia jest modlitwą, prawda – Panie? To nie może być grzech, jeśli nasze dusze takie są wzniosłe i pełne miłości!

Milion to mało w porównaniu z tym, co dostałam. Kocham i jestem kochana.