Jesteśmy społecznością, która kocha książki

wbrew Tobie
niespodziewanie
wrócił do mnie
mój piękny sen
nie ruszyłaś
nawet ręką
żeby odkryć
puchową kołdrę
uzbrojona po zęby
zagryzasz wargi
pachniesz krwią
jak tchórz
a ja znowu
chodzę po chmurach
trzymając się za rękę
z Diabłem

Wika - Dziennik, 6 maja
[...] Na kolację podałam mu śmierć... świeżą i krwistą. Utuliłam Go i pożegnałam. Liście zagrały marsza funebre. I zatańczyłam lekko, wiosennie, dla Ciebie. Chciałam zostać, ale wróciłeś - STRACHU.

Zabierzcie z sobą tamten strach.
I Duszę moją weźcie.
Gdy będę tańczyć jak ten clown,
co bawił was w dzieciństwie.
I będę patrzeć na moją starą twarz,
i zostanę tam gdzie sny zostają..
I umrę kiedyś...
Bo clowni.. też umierają.