Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To co robisz codziennie, ma większe znaczenie niż to, co robisz od czasu do czasu.

Aby się posuwać na przód, czasami trzeba się zatrzymać.

Jak osiołek, który pada z głodu, ponieważ nie może zdecydować, czy chce owies, czy siano, jestem sparaliżowana i nie potrafię podjąć decyzji.

Kiedy uważamy, że ktoś może nas rozliczyć z tego, co robimy – nawet jeśli tym kimś jesteśmy my sami – skutecznie działa nasza silna wola.

Oto pułapka prokrastynacji. Zrobienie pierwszego kroku jest sposobem jej uniknięcia. Jeśli na samą myśl rozpoczęciu jakiegoś zadania czuję niechęć, już samo zaplanowanie go [...] pomaga mi zacząć. Kiedy robię ten pierwszy krok, czuję się, jakbym oszukiwała, gdyż tak naprawdę nie wykonuję tego zadania, staram się go uniknąć. Ale uczynienie go sprawia, że drugi i trzeci będą łatwiejsze, bo już zaczęłam.

Kiedy znajomy namawiał go, by napił się troszkę wina, [Samuel] Johnson odparł: "Nie mogę napić się troszkę, mój drogi. To jest powód, dla którego w ogóle nie piję. Nie sprawia mi trudności abstynencja, problemem byłoby umiarkowanie".

Nie mogę traktować odpoczynku jako czegoś, czym się zajmę, kiedy nie będę miała nic do zrobienia. Zawsze mam coś do zrobienia.

Inny zobligowany podsumował: "Możesz złamać obietnicę daną samemu sobie, ale nie tę, którą złożyłeś komuś innemu". Zobligowanie potrzebują kontroli zewnętrznej nawet wobec aktywności, które sprawiają im przyjemność. Jak to ujął jeden z nich: "Nigdy nie mam czasu na czytanie, dlatego zapisałem się do dyskusyjnego klubu książki, gdzie oczekuje się ode mnie, że będę czytał".

Wstaję wcześnie, nawet w weekendy, gdyż nie chce tracić czasu, który mam dla siebie.