cytaty z książki "Pewnego razu w Moskwie"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Nienawiść do kogoś, kogo się kocha, jest strasznie męcząca.
Czytając książkę po raz drugi, jest się pozbawionym radości płynącej z lektury - swobodnej współpracy z autorem, która jest niemal tożsama z tworzeniem.
Gdy się jest młodym i ma przed oczami iluzję wieczności, jednym susem przebywa się drogę. Później człowiek nie ma już dość sił, by wyjść poza to, co się nazywa przypadkowymi kosztami historii, które zresztą uważa za skandalicznie wysokie.
Ludzie chcą wierzyć w niebo, ponieważ nie wierzą już w nic na ziemi.
Związek Radziecki planował produkcję sześciuset tysięcy samochodów osobowych, lecz nie dbał o rozwinięcie sieci dróg i ulepszenie komunikacji publicznej. Przecież komunikacja działa dobrze - sprzeciwił się Jurij. Jego zdaniem budowanie nowych dróg, zanim ludzie będą ich potrzebować, byłoby polityką nieudolną. Upomną się o drogi, kiedy kupią już samochody.
Gdy wpadała w gniew, przypominał on tornado, które porywało ją tysiące kilometrów od niego, od niej samej, od jej życia, od ciała i przenosiło w przerażającą lodowatą i jednocześnie palącą samotność.
Nawet jeśli przyszłość rysowała się w ciemnych barwach, nie należało psuć tego momentu czułej bliskości.
Dlaczego wspomnienia z dzieciństwa są takie poruszające? To dlatego, że wtedy przyszłość rozciągala się w nieskończoność, wieczory nie miały końca a przyszłość wydawała się bezkresna.
- Ona jest jedną z tych "kobiet totalnych"-wyjaśniła Nicole.- Jest wiele takich w Paryżu. Wykonują jakąś nieokreśloną pracę, dobrze się ubierają, uprawiają sport, życie domowe mają perfekcyjnie poukładane, wspaniale wychowują dzieci i ciągle próbują sobie udowodnić, że mogą zwyciężyć na wszystkich frontach. W rzeczywistości rozmieniają się na drobne i nic im się nie udaje. Przeraża mnie ten typ kobiet.