Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Kim… do diabła… jesteś? – wycharczał detektyw.
- Niektórzy ludzie nazywają mnie Pająkiem - powiedziałam cicho.
– Być może o mnie słyszałeś.
Usta Inglesa wykręciły się.
– Pieprzony… zabójca… suka.
- Tak - wycedziłam. – Tak, to cała ja.

Ale moja robota nie była jeszcze skończona. Ponieważ kiedy matka
dziewczynki dotarła do Fletchera Lane’a przez różne anonimowe kanały,
kiedy zdecydowała się poprosić o pomoc Pająka, miała specyficzne
żądanie co do tego, co zrobić z ciałem Inglesa po wszystkim. Nie mogłam
jej za to winić. Do diabła, może następny pokręcony drań zastanowi się
dwa razy.
Zamiast grzebać przy klamrze pasa detektywa, użyłam noża, by
przeciąć skórę, a następnie jego spodnie i bokserki. Materiał rozdarł się
ze świstem. A potem użyłam mojego okrwawionego noża do odcięcia
rzeczy, która była dla Inglesa najdroższa.
Kiedy to się stało, wytarłam nóż o trawę w pobliżu ciała i
schowałam go z powrotem do rękawa. Potem powoli wstałam i
rozejrzałam się wokoło, moje oczy znów wpatrywały się w ciemność.