Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Większość kobiet w Polsce to Śpiące Królewny, których nikt nie pocałuje.

Mężczyźni potrafią rozwalić budowany latami dom dla jednego mebla - łóżka.

Zwykli uwodziciele znacząco spoglądają na nogi kobiet, dekolt, psycholodzy mają zaglądać w ich duszę.

Miłość, homo czy hetero, jest mezaliansem genitaliów z duszą.

Zastanawiam się czy śmierć i tęsknota należą do tego samego rejestru uczuć. Nigdy niezaspokojona tęsknota jest bezpowrotną utratą, rodzajem śmierci.

Tradycyjna Polska w odróżnieniu od Szwecji temu sprzyjała. Mój wewnętrzny, mentalny wystrój współgrał z konserwatywnym nastawieniem ojczyzny: odzyskać, ocalić i trwać. Szwecja wbrew pozorom stabilności , wibrowała rewolucynym niepokojem: tworzyć, szukać, zmieniać. Moje seksualno-egzystencjalne błądzenie na szwedzkich skałach było sennym koszmarem życiowego rozbitka, sprzeniewierzeniem własnemu, prawdopodobnie konserwatywnemu 'ja'.

- Kocham go - mówi dobitnie, chociaż naprawdę powiedziała 'jestem'. Miłość, kocham są pseudonimami bycia. Bez miłości nie wiem, kim jestem, jak się nazywam. Znam ten typ kobiet: ładne, wykształcone, niczego im nie brakuje, oprócz czipa uruchamiającego mechanizm porzuconej lalki. Tym czipem jest 'miłość'. Tak ją rozumieją.