Książka wciągająca, niebanalna, wielowątkową mimo tego, że czytelnik cały czas śledzi historie jednego bohatera- mężczyzny, psychologa, Polaka. Gretkowska jak nikt inny potrafi połączyć ciekawą psychologiczną zabawę z refleksjami na temat Polski, migracji, mentalności społeczeństwa. Ta książka to kolejny dowód na to, że Gretkowska jest prawdziwą pisarką, która potrafi przeobrażać się niczym kameleon w swojej twórczości. Gorąco, polecam!

Książka wciągająca, niebanalna, wielowątkową mimo tego, że czytelnik cały czas śledzi historie jednego bohatera- mężczyzny, psychologa, Polaka. Gretkowska jak nikt inny potrafi połączyć ciekawą psychologiczną zabawę z refleksjami na temat Polski, migracji, mentalności społeczeństwa. Ta książka to kolejny dowód na to, że Gretkowska jest prawdziwą pisarką, która potrafi...

Manuela w najlepszej formie. Cięty język, wnikliwie obdzierające z iluzji spojrzenie, piękne metafory.

Manuela w najlepszej formie. Cięty język, wnikliwie obdzierające z iluzji spojrzenie, piękne metafory.

Jedna z lepszych ksiazek tej autorki.

Jedna z lepszych ksiazek tej autorki.

Na książkę trafiłam przypadkiem. Ktoś ją akurat oddał i to był mój ostatni szybki wybór przed wyjściem z biblioteki. Przeczytałam opinie: zbyt wulgarna, zbyt polityczna, za dużo kobiecości w męskiej narracji głównego bohatera. Odpieram wszystkie te ataki pisząc: Manuela Gretkowska ma ogromny talent pisarski. Wypisałam wiele cytatów i skłoniło mnie to do przemyśleń. Przykłady:
„Od kiedy się widzieliśmy ostatni raz, kilkanaście lat temu, zapeklował się sadłem, obłożył garniturem, ale poznałem go natychmiast. Nowe zęby przylegały do siebie, tworzyły pasek bieli, gotowy do zainstalowania reklam.

Czasem nosiła jaskrawe chustki albo jarmarczne broszki importowane z własnych wyobrażeń o elegancji.”

Na książkę trafiłam przypadkiem. Ktoś ją akurat oddał i to był mój ostatni szybki wybór przed wyjściem z biblioteki. Przeczytałam opinie: zbyt wulgarna, zbyt polityczna, za dużo kobiecości w męskiej narracji głównego bohatera. Odpieram wszystkie te ataki pisząc: Manuela Gretkowska ma ogromny talent pisarski. Wypisałam wiele cytatów i skłoniło mnie to do przemyśleń....

Kapitalny warsztat.

Kapitalny warsztat.

Czytałam eseje Gretkowskiej i wydawały mi się trafne, dobrze sformułowane, ciekawe. Powieści jej niestety nie wychodzą - mocno emocjonalne, mimo męskiego bohatera głównego czuć silnie damską narrację i punkty skupienia uwagi. W tym powtykane fragmenty realnych odniesień do polskiej polityki - za dużo tego, i wszystko nieskładne.

Czytałam eseje Gretkowskiej i wydawały mi się trafne, dobrze sformułowane, ciekawe. Powieści jej niestety nie wychodzą - mocno emocjonalne, mimo męskiego bohatera głównego czuć silnie damską narrację i punkty skupienia uwagi. W tym powtykane fragmenty realnych odniesień do polskiej polityki - za dużo tego, i wszystko nieskładne.

Zwykle czytanie zabiera mi sporo czasu. "Miłość po polsku" połknęłam w mig, nie mogłam się oderwać. Trochę ciężkie, brutalnie bezpośrednie i prawdziwe. Podobało mi się jak Gretkowska świetnie i trafnie oddała monolog wewnętrzny mężczyzny, mimo tego, że tak bardzo kojarzy mi się z kobiecym wszechświatem. Niegłupia powieść.

Zwykle czytanie zabiera mi sporo czasu. "Miłość po polsku" połknęłam w mig, nie mogłam się oderwać. Trochę ciężkie, brutalnie bezpośrednie i prawdziwe. Podobało mi się jak Gretkowska świetnie i trafnie oddała monolog wewnętrzny mężczyzny, mimo tego, że tak bardzo kojarzy mi się z kobiecym wszechświatem. Niegłupia powieść.

Świetna, naprawdę świetna powieść! Wspaniałe, trafne przemyślenia na temat kontaktów damsko- męskich... a raczej ich skomplikowania.

Świetna, naprawdę świetna powieść! Wspaniałe, trafne przemyślenia na temat kontaktów damsko- męskich... a raczej ich skomplikowania.

LUbię i cenię:)

LUbię i cenię:)

Książka, która pozostawia ślad w pamięci czytelnika. Ostry, cięty język, jak to u Gretkowskiej. Błyskotliwa ocena polskiego społeczeństwa. Czytając chwilami zapominałam, że napisała ją kobieta.
Mogłabym za chwilę zacząć czytać ją na nowo.a to zdarza mi się bardzo rzadko.

Książka, która pozostawia ślad w pamięci czytelnika. Ostry, cięty język, jak to u Gretkowskiej. Błyskotliwa ocena polskiego społeczeństwa. Czytając chwilami zapominałam, że napisała ją kobieta.
Mogłabym za chwilę zacząć czytać ją na nowo.a to zdarza mi się bardzo rzadko.