Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiara, która nie wątpi, jest wiarą martwą (s. 39).

Chrystus, Słowo, mówił, ale nie pisał. W jednym tylko fragmencie Ewangelii, uważanym dlatego za apokryficzny, na początku ósmego rozdziału czwartej Ewangelii opowiada się nam, że gdy faryzeusze przyprowadzili do Jezusa kobietę cudzołożną, ten pochylił się i pisał palcem po ziemi (J 8, 6). Pisał palcem, bez pióra ani atramentu, w prochu ziemi, litery, które miał unieść wiatr.
Jednak jeśli Słowo, Mowa, nie pisały, św. Paweł, zhellenizowany Żyd, platonizujący faryzeusz, pisał lub, lepiej mówiąc, dyktował swe listy. U św. Pawła słowo staje się literą, Ewangelia staje się Księgą, staje się Biblią. I zaczyna się protestantyzm, tyrania litery. Św. Paweł dał początek św. Augustynowi, a św. Augustyn Kalwinowi i Janseniuszowi. I być może nie jest zbyt daleki od prawdy Keyserling, gdy twierdzi, że za życia Chrystusa nie przystałby do niego żaden Paweł ani Augustyn, ani Kalwin" (s. 54-55).