Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Weź kobietę, która wie, co robi, i nigdy nie pozwoli ci powiedzieć ani słowa.

Gdyby żony były dobre, Bóg już by się ożenił.

No i będę musiał trzymać cię przy swoim pasku od spodni [...] Bo inaczej moi kumple pożrą cię żywcem.

Pragnę odzyskać ciebie i twoje zaufanie. Nic się teraz dla mnie nie liczy. Nic oprócz ciebie.

Błażej patrzy na mnie swoimi pięknymi brązowymi oczami. Jego spojrzenie jest tak intensywne, że na chwilę zapominam, po co właściwie tu jestem.

Marzę, by to wszystko wreszcie się skończyło. Nicze go nie pragnę tak jak tego. Mam jednak świadomość, że wraz z zakończeniem tej chorej intrygi skończymy się my. My, których nigdy nie było i nie będzie. Obiecał, że po wszystkim zniknie z mojego życia i więcej go nie zobaczę. Obiecał mi to. Tylko czy ja aby na pewno bym tego chcia ta? Powinnam go nienawidzić. Powinnam go wyklinać i życzyć mu wszystkiego najgorszego. Mnie tymczasem przeraża, że przez kolejne lata miałabym go nie zobaczyć.

Nie ma nic. Pustka. Jak mam się pozbierać w jeden ka wałek? Jak mam dalej żyć? Czy człowiek musi być aż tak beznadziejny? Czy zawsze musi tak bardzo wszystko so bie utrudniać? Możesz starać się chronić najbliższych swojemu sercu, ale na koniec i tak dostaniesz po dupie.

I właśnie dzieje się coś, co potwierdza tylko moje wcześniejsze obawy. Trafiłam do piekła. Serce staje mi w gardle. Czy to znaczy, że teraz kolej na mnie? Bo wi działam? Więc teraz ja muszę zginąć?

Przez chwilę mam wrażenie, jakby świat stanął w miejscu. Jakby wszystko wokół się zatrzymało. Zamie ram, kiedy Błażej mnie całuje. Robi to pierwszy raz od ponad czterech lat. Pocałunek jest gwałtowny i zachłanny.