Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Saro.-Mike uśmiechnął się łagodnie, kiedy kładł jej rękę na ramieniu.
-Co takiego?
-Słuchaj swojego serca.
Sara skrzywiła twarz i odwróciła wzrok.
-Próbuję. Ale zawsze jest wokół tyle dźwięków.

Reguły serca stoją przed regułami umysłu.

Jesteś wszystkim, co mam. To było, jak ich mantra, ich specjalna, zakodowana wiadomość, zastępująca słowa, które chcieliby powiedzieć, ale nie mogli.

Może taki jest los Midnightów i prędzej czy później każdy zostaje sam. Jednego po drugim, ludzi, których kochamy, niszczą siły zła.

Gdybym wiedział, że nasze dni są policzone, powiedziałbym ci "żegnaj".

Two głos sprzed lat powiedział mi, dlaczego ludzie mówili, że nigdy się nie uśmiechasz.

Widziałem, jak przez wiele lat upadasz powoli. Śmierć mi szepnęła, że najpierw przyjdzie po ciebie.

Jeśli będziemy udawać, że to mi wystarczy, stworzymy iluzję, zamiast tego, co jest naprawdę.

Słońce wstało, budząc świat, którego nie chciała rozpoznać; świat, w którym nie chciała żyć.

Czy to zapisane, czy to przypadek? To, jak się poruszamy. To, jak się wszystko kończy. Coś jest nie tak. Wszystko jest nie tak.

Jest rozczarowana mną, bo skłamałem. To ironiczne. Przecież Midnight z definicji jest kłamcą.

Nie znajduje życzliwszych słów dla Nicholasa. Myślę tylko o tym, że w przeciwieństwie do Mike'a on nie jest dwa metry pod ziemią.

Weź wszystko co mam i gdy już nic nie będę mógł Ci dać, dam Ci jeszcze więcej, bo on nie jest Tobą.