Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Społeczeństwo uczy nas pokładać wiarę w instytucjach - rządzie, policji, szkole. Często zachowujemy się tak jakbyśmy wierzyli, że w jakimś gabinecie urzęduje ktoś, kto dysponuje tajnym sztabem ekspertów i ma plan, a jeśli ten plan nie wypali, to ma w zanadrzu plan B, a w razie potrzeby nawet plan C. Prawda jest jednak taka, że taki ktoś nie istnieje. Jeśli będziemy czekać, aż jakiś przedstawiciel władzy rozwiąże wszystkie problemy, to nigdy nie doczekamy się ich rozwiązania.

Kiedy kam­pa­nia wy­bor­cza pro­wa­dzo­na jest pry­wat­nie, traci na zna­cze­niu kon­tro­l­na funk­cja de­ba­ty i opi­nii pu­blicz­nej.

Swoim użytkownikom Facebook przedstawia się jako społeczność, w komunikacji z oficjalnymi organami regulacyjnymi określa się natomiast mianem platformy.

Facebook wie o tobie więcej niż jakakolwiek bliska ci osoba, wliczając w to twoją żonę.

Moją uwagę przykuł przede wszystkim sposób, w jaki stacja ta manipuluje poczuciem tożsamości swoich widzów i wykorzystuje je w charakterze broni informacyjnej. Fox za pomocą przejaskrawionych narracji stara się podsycać w ludziach gniew, ponieważ gniew zaburza zdolność wyszukiwania, racjonalnego oceniania i weryfikowania informacji. Prowadzi to do zniekształcenia poznawczego zwanego heurystyką afektywną, polegającego na dokonywaniu skrótów myślowych, w których zasadniczą rolę odgrywają emocje.

Kulturowy duch epoki to nic innego jak zbiór trendów panujących w danym czasie w populacji.

Próbując zhakować umysł drugiej osoby, musimy odkryć jej zniekształcenia poznawcze, a następnie zrobić z nich użytek. Jeśli podejdziemy na ulicy do przypadkowego przechodnia i zadamy mu pytanie: "Czy jesteś szczęśliwy?", istnieje spore prawdopodobieństwo, że odpowie: "tak". Jeśli jednak zaczniemy od zadania tej samej osobie innego pytania - na przykład: "Czy w ciągu kilku ostatnich lat przybrałeś na wadze?" albo "Czy ktoś z twoich dawnych kolegów z liceum odniósł w życiu większy sukces niż ty?" - a dopiero potem zapytamy: "Czy jesteś szczęśliwy?", nasz rozmówca będzie mniej skłonny odpowiedzieć na to pytanie twierdząco. Jego sytuacja życiowa nie uległa zmianie, a mimo to zmienia się jego percepcja własnego życia. Dlaczego? Dlatego, że uwaga rozmówcy została skierowana na informację, do której przykłada większe znaczenie niż do innych przechowywanych w umyśle danych. (...)
W psychologii zjawisko to określa się mianem torowania. Zasadniczo właśnie tak przekształca się dane w broń: wybierając istotne informacje, których wysunięcie na pierwszy plan pozwala wpływać na uczucia, przekonania i zachowania danej osoby.

Demokraci zawsze traktowali czarnych jak dzieci, stwierdził kiedyś Bannon. Przyznają im mieszkania komunalne, wypłacają zasiłki, organizują akcje afirmatywne, wysyłają białą młodzież, żeby rozdawała żywność w Afryce. Ale jednocześnie każdy demokrata boi się zadać pytanie: dlaczego ci ludzie wymagają ciągłego niańczenia i opieki.

Autorytaryzm możliwy jest wyłącznie wówczas, kiedy ogół społeczeństwa przyzwyczaja się i obojętnieje w stosunku do nowej normalności.

Firmy takie jak Facebook lubią opowiadać frazesy o prawie konsumentów do wyboru, ale doskonale zdają sobie sprawę, że zrobiły wszystko, co w ich mocy, by stać się niezbędną częścią życia większości ludzi. Twierdzenie, że użytkownicy dobrowolnie zgadzają się na warunki korzystania z platformy, i podsuwanie im do zaakceptowania napisanego prawniczym żargonem tekstu o długości krótkiego opowiadania (w przypadku Facebooka regulamin korzystania z serwisu liczy niemal 12 tysięcy słów) to nic innego jak mydlenie nam oczu.