Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) w rozmowach pomijali jedynie kwestię przyszłości. Przyszłość mogła ich tylko rozdzielić, to był ten czas, w którym nie mogli razem istnieć, należeli przecież do odrębnych światów, które nigdy nie powinny były się spotkać i połączyć.

Dawne życie wydawało mi się niepojętą (...) rzeczywistością, jakby dotyczyło kogoś innego. Jak do tego doszło, że znalazłem się tutaj, całkowicie osamotniony leśny człowiek, banita, samotnik polujący na zwierzynę, żyjący w pojedynkę, wymarły gatunek, tylko z wyglądu łagodny, drapieżno, potrafiący błyskawicznie zabić, by przeżyć, jak diabeł tasmański...