Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cały problem z wiarą polega na tym, że trzeba wierzyć, że wiara zadziała; trzeba pokładać wiarę w tej wierze.

Tak naprawdę jesteśmy dziś jednak wynikiem tego, co zrobili nasi przodkowi. Tego, w jaki sposób udało im się przetrwać. Jesteśmy wspomnieniami, których sami nie pamiętamy, choć czujemy ich obecność w sobie, a które wciąż żyją w nas i każą nam śpiewać, tańczyć i modlić się właśnie tak, jak to robimy; tak jak każą nam uczucia wywoływane wspomnieniami, które niespodziewanie rozbłyskają i rozkwitają w naszym życiu niczym przesączająca się przez koc krew płynąca z rany od kuli wystrzelonej przez człowieka, strzelającego nam w plecy dla naszych włosów, głów, dla nagrody albo po prostu po to, żeby się nas pozbyć.

W byciu Indianinem nigdy nie chodziło o to, by wracać do swej ziemi. Ta ziemia jest wszak wszędzie – lub nigdzie.

(...) cały świat składa się z samych tylko historii: z opowieści i z opowieści o opowieściach.

(...) jeśli człowiek może pozwolić sobie na to, by nie myśleć o historii, czy wręcz w ogóle nie brać jej pod uwagę – nieważne, czy nauczył się jej dobrze, czy też źle, i niezależnie od tego, czy w ogóle zasługuje ona na zainteresowanie – to wtedy wie, że jest na pokładzie luksusowego statku, na którym serwuje się przekąski i strzepuje poduszki, podczas gdy inni są tam w dole, za burtą, gdzie pływają bądź toną, albo chwytają się małych pompowanych tratw, przy których nadmuchiwaniu musza się zmieniać i tak brakuje im już tchu.

Wszyscy czasem nawalamy. Liczy się to, jak potem wracamy do normalnego życia.

Kiedy krew wydostaje się z człowieka, jest kłopotliwa i wszystko brudzi.