Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chodzi mi o to, aby język giętki

Powiedział wszystko, co pomyśli głowa:

A czasem był jak piorun jasny, prędki,

A czasem smutny jako pieśń stepowa,

A czasem jako skarga nimfy miętki,

A czasem piękny jak aniołów mowa...

Aby przeleciał wszystka ducha skrzydłem.

Strofa być winna taktem, nie wędzidłem.

Umarł, choć był z tych, co śmiercią gardzą.

Biada, kto daje ojczyźnie pół duszy,
A drugie tu pół dla szczęścia zachowa.

O! doświadczenie - jesteś ciepłym pierzem
Dla samolubów; tyś gwiazdą rycerza,
Bawełną w uszach od ludzkiego jęku -
Dla mnie, śród ciemnej nocy - świecą w ręku.

Jeśli wy bez serc! Wy - To moje serce
Za was czuć będzie, przebaczać bez miary.

Bądź zdrów !-a tak się żegnają nie wrogi, Lecz dwa na słońcach swych przeciwnych- Bogi.

Chodzi mi o to, aby język giętki

Powiedział wszystko, co pomyśli głowa:

A czasem był jak piorun jasny, prędki,

A czasem smutny jako pieśń stepowa,

A czasem jako skarga nimfy miętki,

A czasem piękny jak aniołów mowa...

Aby przeleciał wszystka ducha skrzydłem.

Jeżeli gryzę co – to sercem gryzę.

A kiedy straszną opisują burzę,
To chmura piorun zostawia w cenzurze.

Z mego życia poemat – dla Boga.

Żeby też jedna pierś była zrobiona
Nie podług miary krawca, lecz Fidiasza!

Biada, kto daje ojczyźnie pół duszy,
A drugie tu pół dla szczęścia zachowa.

Muza mdleć zaczyna.

Kłębami dymu niechaj się otoczę,
Niech o młodości pomarzę półsenny.

Patrzaj! powracam bez serca i sławy,
Jak obłąkany ptak, i u nóg leżę.

Ja – co przebiegłszy świat – kochałem jedyną.

Twój czar nade mną trwa.

Twe oczy patrzą na mnie – takie smutne!

Strofa być winna taktem, nie wędzidłem.

Komu ty jedziesz? Jadę księżycowi.

Jednak wierzę,
że ludy płyną jak łańcuch żurawi
W postęp.

Trochę w tej mowie niegramatycznościów.

Milcz, serce!

Pijące gardła, wąsy, psy, kontusze;
A nade wszystko szczere, polskie dusze.

Powieść taka,
Jak dawny, długi, lity pas Polaka.

O melancholio! Nimfo! Skąd ty rodem?

Długo po świecie, pielgrzym tajemniczy,
Chodziłem farby zbierając do dzieła.

Wallenrodyczność czyli wallenrodyzm [...]
Wprowadził pewny do zdrady metodyzm.