Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy nie ma nikogo, kto troszczy się o nas, komu na nas zależy, kto cieszy się z nami, wtedy nasze życie traci sens. Wtedy wpadamy w rozpacz. Wtedy nie mamy siły, by normalnie uczyć się i pracować, by stawiać sobie mądre wymagania, by ocalić w nas wielkie marzenia i aspiracje, by przygotowywać sobie szczęśliwą przyszłość.

Przyjaciel to ktoś, dzięki komu chce mi się żyć w najtrudniejszych nawet sytuacjach.

Nieszczęście w rodzinie nie zaczyna się dopiero wtedy, gdy ktoś bije czy poniża swoich bliskich. Przemoc zaczyna się już wtedy, gdy ktoś przestaje kochać, gdy rano obojętnie mija najbliższe osoby, gdy nie pokazuje im co chwila nowych znaków pamięci, troski, czułości.

Modlić się, to pójść na spacer z Bogiem, po to, by uzgodnić wspólne marzenia.

Przyjaciel to skarb i niezawodna droga do szczęścia. To ktoś, kto potrafi mnie kochać zawsze. W każdej sytuacji. Niezależnie od tego, czego się o mnie dowie. Przyjaciel to widzialna wersja anioła stróża.

Tego, kto kocha, nic nie męczy.

Nie ma dobrej przyszłości, bez dobrej teraźniejszości.

Człowiek nieszczęśliwy boi się otaczającego go świata. Czasem boi się nawet samego siebie. Nękają go natrętne myśli i wyrzuty sumienia. Niepokoi go teraźniejszość i przyszłość. Cierpi z powodu doznanej krzywdy. Nie widzi sensu życia.

Kto nie wierzy w Boga, ten jest w stanie uwierzyć w cokolwiek.

Żeby kogoś widzieć wystarczy mieć oczy, ale żeby kogoś rozumieć, trzeba kochać.

Rozpacz to szukanie nadziei tam, gdzie nie można jej znaleźć.

Największe wymagania stawia nam ten, który najbardziej nas kocha.

Wszystko, co cenne bywa podrabiane.

Lepiej nic nie mówić. Mowa jest przecież źródłem nieporozumień.

To, że kocham ciebie, nie daje ci prawa byś mnie krzywdził.

Im bardziej ktoś jest nieszczęśliwy tym bardziej chce o tym zapomnieć.

To, co decyduje o zachowaniu człowieka kryje się w jego wnętrzu.