cytaty z książki "Czerwony rower"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Wszyscy mamy blizny, zbieramy je przez całe życie. Blizny po dziecinnych
upadkach i szkolnych bójkach, po wyciętym wyrostku i po dziecku wyjętym
z brzucha w chwili, kiedy jego serce przestawało już bić. Blizny po
chwilach, gdy ciała nas zawodziły, nie spełniając naszych oczekiwań. I
blizny wewnątrz, niewidoczne- od ostrych odłamków pijackiego krzyku
rozpryskującego się po domu jak szkło ze szkolnego okna, od wyzwisk
rzucanych w twarz na podwórku. Tych blizn nie pokazujemy nikomu, bo gdy
je pokazujemy, ludzie odwracają głowy i zmieniają temat, a w najlepszym
przypadku rozpoczynają licytację.
Dzieci są jak pisanie - jeśli je masz, ci, którzy nie mają, zazdroszczą ci i podziwiają, jak gdyby nie była to najprostsza, najbardziej biologiczna ludzka zdolność, urodzić młode i zadbać, żeby dożyły dorosłości. Jeśli je masz, czujesz się jak wyrobnik i nie rozumiesz, dlaczego bezdzietna część ludzkości zazdrości ci najbardziej niewdzięcznej, wyczerpującej, syzyfowej pracy, jaką można wykonywać.
(...) kto nie zna literatury rosyjskiej, ten nie może nazwać siebie wykształconym, choćby był profesorem