Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie powiedzieli sobie wiele, ale to, co powiedzieli, było miłe i przebiegło po linii telefonicznej niczym nieprzerwany ciąg girland.

Gdy po raz pierwszy przekartkowała książkę, poczuła, że ma przed sobą ruchome piaski; gdzie tylko rzuciła okiem, tam wciągało ją coraz bardziej.

Szeherezada musi czasem poprosić o wybaczenie. Resztę przekażą wam inni...

Dzieci są tajemnicą. (...) Tak, dzieci są zagadką. Nie mówią tego, co chcą usłyszeć rodzice, właśnie dlatego, że ci tego oczekują. A to, czego chcą rodzice, automatycznie sprawia, że to, po czym wszyscy oczekują spontanicznej miłości i czułości, zamienia się w obowiązek.

(...) i nie wie nasza prawa ręka, co czyta lewa.

(...) dokąd wędrują nasze sny, kiedy odchodzimy? Nasz wygląd utrwalają fotografie, krew przekazujemy dziecku, które spłodziliśmy, zapach pozostaje na moment w naszych szufladach, głos w wiadomości na automatycznej sekretarce (...). Ale to sny są istotą mojego istnienia. Nie wiem dokąd idą i co się z nimi dzieje, kiedy umierasz.