cytaty z książki "Esej o człowieku późnej nowoczesności"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Opis jego cech [człowieka] nie wyczerpuje wiedzy o nim. Jeżeli będziemy go badać przez lupę cząstka po cząstce albo obierać cierpliwie jak cebulę, aby poznać jego tajemnicę, znajdziemy tylko mięso. Ponieważ kategorycznie nie zgadzamy się na traktowanie go jako kawałka mięsa, nie możemy sprowadzać jego własności do tych, o których mówi nauka. Wykraczając poza biologie i paleontologię, człowiek jest buntem przeciwko kondycji zwierzęcej i transcendencją w stosunku do przyrody. Myśląc wszechświat, który go nie myśli, jest historią pełną znaczeń, a właśnie to wymyka się nauce. [...] Człowiek jest tym przemijającym stworzeniem, które nadaje światu imię. Bełkotliwie formułując jakiś sens, powołuje do istnienia wszechświat, który bez niego pogrążyłby się w drętwocie nieświadomości (24-25).
Jedność rodzaju ludzkiego opiera się na wspólnej kondycji. Ludzie różnią się od innych gatunków nie pod względem biologicznym, lecz ze względu na szczególne spojrzenie, jakim patrzą na świat, aby zadawać mu pytania. Człowiekiem czyni zdziwienie i pytanie, czyli tragiczne rozumienie skończoności. Człowieka odróżnia szczególny sposób zamieszkiwania ziemi [...] (25).
Ważyć się na to, aby być czymś, to wielkie ryzyko (73).
To właśnie z choroby wolności rodzą się zbrodnicze systemy (94).
W naszych wolnych społeczeństwach dotkliwie brakuje wolności myśli (101).