Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie musi zawierać cierpienie, nie może być go pozbawione, bo w życiu musi być wszystko. Życie jest mozaiką wszystkiego, bez gładkich krawędzi. W mozaice życia kawałki się na siebie nakładają, bo nic nie jest jednolite.

Optymista to ktoś, kto przejechany przez pijanego kierowcę, straciwszy dwie nogi i cały majątek na leczenie szpitalne, mówi "Miałem szczęście. Mogłem zginąć".

Każdy żyje sam w swojej zabałaganionej psychice, owładnięty zatwardziałymi przekonaniami, niedorzecznymi pragnieniami, ciągłymi sprzecznościami i - czy tego chce, czy nie - musi tolerować je też u innych.

(...) znaczące jest nie samo zdarzenie, tylko to, jak człowiek na nie reaguje.

(…)zdrowa dawka pewności siebie pozwala nam we wszystkich przedsięwzięciach skupić się na działaniu, a nie na samoocenie. Kompleks niższości natomiast prowadzi do koncentrowania się na samym sobie".

Idąc obok niej (...) poczuł, że w końcu jego życie może się rozpocząć, że ona jest bóstwem, które będzie czcił, i talizmanem, dzięki któremu wszystko dobrze się ułoży.

Nie ma potrzeby wznosić muru z rozmowy. Słowa są, jak narzędzia, łatwo zmieniają się w broń, niepotrzebnie wszystko domykają. Życie to nie są słowa. Ludzie z natury toną w dwuznacznościach, targają nimi wiatry, które są kapryśne i porywiste".

Śmierć powinna być uwodzeniem, nie gwałtem.

Miłość do jednej osoby nie oznacza, że drugą kocha się mniej.

[...], bo przecież wiadomo,że życie to nic innego jak pasmo kompromisów polegających na akceptacji ludzi wokół nas, ich indywidualnych potrzeb i upodobań, które nie zawsze da się dopasować do swojego gustu ani wtłoczyć w konserwatywne normy społeczne. Ludzie żyją, wyrażają siebie i dążą do spełnienia we własny specyficzny sposób i w swoim czasie. Zawsze będą popełniać błędy, podejmować złe decyzje, robić rzeczy w niefortunnych momentach, wybierać nieodpowiednią drogę, wyrabiać sobie złe nawyki i rozmieniać się na drobne.

Właśnie jej to zawdzięcza, dar życia odnaleziony w uczuciach, które są podstawą człowieczeństwa - nie tylko miłość, lecz także zachłanność, chuć, pożądanie... cała bulgocząca, wybuchowa mieszanka.

Poświęcenie swoich wartości na ołtarzu uczucia przestało być akceptowaną ideologią.

Wszystko zależy od historii, które sami sobie opowiadamy.

Życie umie dawać na się nam we znaki i udowadniać, że wcale nie jesteśmy tacy, jak myśleliśmy.

(...) nieuniknione jest, że jeśli dwoje ludzi z założenia styka się z sobą codziennie, wchłania swoje sposoby bycia przez osmozę, to musi dojść do jakichś poświęceń.

Wychodząc ze związku, nie będziesz już tą samą osobą, co kiedy do niego wchodziłeś.

You make your choices when you're far too young to understand their implications, and with each choice you make the field of possibility narrows.

(...) wiedziała, że nic wartościowego nie dzieje się z dnia na dzień, że proces scalanie następuje na swój sposób i w swoim czasie.

Ludzie wcale nie muszą zaspokajać naszych potrzeb ani spełniać naszych oczekiwań. Nie zawsze też będą nas dobrze traktować.

Spokój ducha można osiągnąć, akceptując ludzi takimi jacy są, i skupiając się na pozytywach.

Ludzie raczej nie uczą się na błędach, rzadko modyfikują swoje zachowania, uważają, że źródłem problemów są inni, i postępują, tak jak zawsze postępowali, wbrew wszystkiemu, na dobre i na złe.

Bez względu na to, kim jesteś i skąd pochodzisz, obecną formę wytworzyłeś w ogrodzie wczesnego dzieciństwa.