Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tunika Jezusa Cudowna Relikwia Chrześcijaństwa to opowieść o świadectwach ziemskiej wędrówki Jezusa Chrystusa tj.: Całun Turyński, Chusta z Oviedo, ale przede wszystkim Szata jaką nosił Pan w ostatnich dniach życia oraz podczas Drogi Krzyżowej. Autor książki Ojciec Jean Charles Leroy analizuje Tunikę nie tylko jako przedmiot materialny, ale także jego znaczenie duchowe jako symbol Jedności Kościoła. Tunika Jezusa jest przechowywana od IX wieku we francuskiej miejscowości Argenteuil, położonej zaledwie 10 km od Paryża w Bazylice św. Dionizego. W tym kościele znajduje się również malowidło przedstawiające Karola Wielkiego wręczającego swej córce, przeoryszy klasztoru, relikwiarz z Szatą Zbawiciela przywieziony z Bizancjum od cesarzowej Ireny. Tunika przypomina nam o ostatnich dniach życia Chrystusa od namaszczenia w Betanii, poprzez uroczysty wjazd do Jerozolimy, modlitwę w ogrójcu, po mękę i Jego śmierć na krzyżu. Autor książki pokazuje czytelnikom zjawisko hematidrozy czyli krwawego potu, którego Chrystus doświadczył w czasie czuwania w Ogrójcu. Okazuje się, że już wtedy Jego szaty były przesiąknięte krwią. Potem wykończony cierpieniami Jezus przeszedł dla nas z miłości Drogę Krzyżową. Zatem droga do Niego prowadzi nie przez ofiarowanie darów, ale poprzez wewnętrzne poświęcenie własnego życia i miłości. To odpowiedź na wezwanie Chrystusa:" chcę raczej miłosierdzia niż ofiary". Sama Tunika na przestrzeni dziejów miała burzliwą historię. Po ukrzyżowaniu zdobyli ją apostołowie i ukryli, aby zachować ją przed zniszczeniem. Następnie około roku 326 święta Helena, matka cesarza Konstantyna udała się do Jerozolimy w poszukiwaniu relikwii. Znalazła tam dzięki cudowi uzdrowienia Krzyż Święty oraz inne świadectwa męki Jezusa. Wśród nich była jedna z szat Pana. Przekazała ją swemu rodzinnemu miastu - Trewirowi, gdzie jest przechowywana do dzisiaj. W źródłach pisanych Tunikę po raz pierwszy wspomina biskup Grzegorz z Tours. W swojej "Historii Franków" pisze o ugruntowanym już kulcie szaty Chrystusa. W 629 roku trafia ona do Konstantynopola, skąd na początku wieku IX wędruje do Francji. Tunika jest już symbolem jedności cesarstwa oraz przede wszystkim założonego przez Jezusa Kościoła. Następnie Karta Hugona z Amines z października 1156 roku potwierdza istnienie Tuniki Chrystusa oraz przyznaje wiernym pielgrzymującym do Argenteuil odpuszczenie grzechów. Na przestrzeni wieków kościół z tą relikwią odwiedziło wielu możnych m.in. : Ludwik XIII, Anna Austriaczka, Maria Medycejska czy też kardynał Richelieu. Później w połowie wieku XVI król Franciszek I bronił Tuniki w czasie wojen religijnych przed najazdem kalwinistów, a w 1613 roku papież Paweł V zakłada nawet Bractwo Świętej Tuniki. Ciężkie czasy dla relikwii nadchodzą wraz z początkiem rewolucji francuskiej. Proboszcz parafii dzieli Szatę na części, aby ją uchronić przed zniszczeniem. Największe fragmenty zostały zakopane w ogrodzie, a mniejsze rozdane wiernym. Po tym burzliwym okresie odnalezione części złożono razem w szkatule, a w 1894 roku na powrót złączono je w całość i wzmocniono satynową podszewką. Niestety w grudniu 1983 roku doszło do kradzieży szkatuły z Tuniką. Na szczęście w lutym następnego roku zwrócono cenną relikwię do kościoła, gdzie można do dziś pielgrzymować. Tunika jest szatą sięgającą kolan i łokci w rękawach. Została utkana bezszwowo z wełny i jest ufarbowana "purpurą ubogich". Liczne badania dowiodły, że zawiera liczne plamy ludzkiej krwi, a analiza DNA wykazała, że nosił ją mężczyzna semickiego pochodzenia o ciemnych oczach i brązowych włosach. Niestety zanieczyszczenie tkaniny utrudnia badanie jej izotopem węgla C14. Źródła wspominają o Cudzie Eucharystycznym z Lanciano z 750 roku. Podczas mszy św. hostia została przemieniona w ciało, a krew w wino. Późniejsze badania zachowanych próbek wykazały, że była to tkanka sercowa. Badania Całunu i Tuniki wskazują na bardzo rzadką grupę krwi - AB, którą ma około 5% populacji. Częściej występuje ona u Żydów. Na tkaninie znalazły się również pyłki roślin rosnących wyłącznie na terenach biblijnej Palestyny, pustynny piasek, minerały, z których zbudowano Jerozolimę oraz wszy (które z pewnością znajdowały się w więziennej celi, w jakiej przez noc przebywał Chrystus). Źródła wspominają o wielu cudownych uzdrowieniach za sprawą Tuniki oraz przedmiotów, które jej dotykały m.in. z paraliżu czy ślepoty. W połowie wieku XIX pewnemu nastolatkowi groziła amputacja nogi, ale po przyłożeniu do rany fragmentu Szaty chłopiec wyzdrowiał. Współcześnie cudowne uzdrowienia nie zdarzają się już tak często, przypuszczalnie z powodu naszego niedowiarstwa. Podsumowując Tunika przekazuje nam ukrytą w niej tajemnicę miłości Chrystusa do ludzi. Pokazuje nam, że doświadczył on wszystkich aspektów ludzkiego życia, nie wyłączając cierpienia i śmierci. Wszystkie płótna związane z Jego Męczeństwem jak Chusta z Oviedo, Całun Turyński i Tunika Z Argenteuil pokazują nieskończoną miłość Jezusa, który umarł dla nas na krzyżu. Wyjaśnił to dogłębnie św. Jan: " W tym objawia się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale On sam nas umiłował posłał Syna swego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy". Poprzez swoje Zmartwychstanie Jezus dał nam zbawienia i teraz od każdego z nas zależy, czy przyjmiemy ten prawdziwy dar bezgranicznej miłości... Tunika z Argenteuil stała się więc dla każdego ochrzczonego przypomnieniem tego, co Chrystus przeżył z miłości do nas, ale też wezwaniem do wewnętrznej przemiany, nawrócenia i podążania drogą ku świętości. Opowieść Ojca Jeana Charlesa Leroya to wzruszająca opowieść, która z pewnością pogłębi naszą wiarę. Zachęci nas do głębszej refleksji nad Drogą Krzyżową i Męczeństwem Chrystusa oraz Jego miłością do ludzi... Dodatkowo w książce są liczne zdjęcia Bazyliki św. Dionizego, relikwiarza i samej Tuniki. Można też zapoznać się z fragmentami nauczania św. Augustyna i błogosławionego Jana Pawła II. Gorąco zachęcam do przeczytania tej niewielkiej, bo zaledwie 150-stronnicowej pozycji o niezwykłej relikwii.