Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W pierwszej kolejności muszę zganić fatalną, koszmarną wręcz korektę, za co odjęłam jedną gwiazdkę w ocenie. Nie ma rozdziału, w którym nie byłoby jakichś poucinanych w środku zdań albo innych potworków stylistycznych. Często nie pozwalają one zrozumieć sensu wypowiedzi. Zdarzają się też poważniejsze błędy, które można przynajmniej częściowo zrzucić na tłumaczenie, bo np. minister RPA Manto Tshabalala-Msimang została… mężczyzną – konsekwentnie pisze się o niej w książce jako o mężczyźnie. Niektóre nazwy organizacji i partii też są tłumaczone w taki sposób, że w innych publikacjach czy w internecie znaleźć można całkiem inne nazewnictwo. To ostatnie traktuję nieco łagodniej, bo rzeczywiście w Polsce brakuje wielu specjalistycznych pozycji dotyczących polityki i historii poszczególnych państw afrykańskich, jednak utrudnia to potem poszukiwanie informacji i ich weryfikację. Co do „Historii współczesnej Afryki” jako takiej, to doceniam nakład pracy autora, który spłodził taką kobyłę. Wiadomo, że siłą rzeczy wiele wątków jest poruszonych w pozycji trochę powierzchownie, ale nie uważam tego za wadę. W końcu Meredith opisuje zdecydowaną większość krajów Afryki i nie sposób wymagać tutaj takiej dawki szczegółowej wiedzy, jak w pozycjach poświęconych wyłącznie jednemu państwu czy jednej osobie. Zdarzało mi się trafiać na pewne nieścisłości – niektóre dane nie do końca pokrywały się z tymi, które znałam z innych publikacji. Przykładowo, w opisie relacji Lumumby i Mobutu inaczej przedstawiono ich znajomość. Na nieco odmienną, bardziej wnikliwą historię tej relacji trafiłam w „Ziemi dyktatorów” Paula Kenyona. Pewną niedogodnością przy czytaniu było dla mnie momentami uporządkowanie narracji, tzn. kolejność opisywania zagadnień. Momentami bywało to wszystko chaotyczne, gdy np. Meredith w jednym rozdziale pisał najpierw o sytuacji w Angoli z jej kilkoma partiami i przywódcami, by za chwilę równie wnikliwie opisywać Mozambik, a ostatecznie powrócić do Angoli. Przy takiej ilości informacji trudno jest to sobie odpowiednio ułożyć w głowie. Jest tu sporo dodatkowej bibliografii, na końcu książki są też krótkie opisy ogólnych źródeł, z jakich autor korzystał przy opisywaniu wybranych tematów. Jest to cenna wskazówka przy poszukiwaniu następnej lektury. Dużym minusem jest brak jakichkolwiek zdjęć, choć rozumiem, że przy tak już obszernej książce trudno byłoby wepchnąć kolejne kilkanaście stron z ilustracjami. Uważam, że „Historia..” jest bardzo dobrą pozycją, przybliżającą w sposób zwięzły i spójny historię Afryki i jest dobrym tytułem na start. Lektura, choć wymagająca i wyczerpująca, pozwoliła mi na usystematyzowanie wiedzy.