Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeden z najważniejszych powieściopisarzy hiszpańskich drugiej połowy XX wieku, a zarazem jeden z autorów najczęściej czytanych i tłumaczonych na języki obce w XX wieku. Był profesorem uniwersyteckim, dziennikarzem, myśliwym, ojcem siódemki dzieci, ekologiem wyprzedzającym swoją epokę… Delibes pisał praktycznie bez wytchnienia. Blisko sześćdziesiąt tytułów –powieści, książki podróżnicze, książki poświęcone polowaniom i wędkarstwu, utwory dla dzieci, dziennik, część esejów i ogrom artykułów prasowych- tworzą obraz autora zaangażowanego w aktualne problemy, wielkiego znawcy Kastylii, miłośnika przyrody i osoby posługującej się niezwykle bogatym językiem.
Śmierć, dzieciństwo, przyroda i problemy społeczne to tematy stale pojawiające się w twórczości Delibesa, który zawsze łączył literaturę z dziennikarstwem i często uciekał w świat fikcji, gdy franksistowska cenzura zabraniała mu publikować w dzienniku El Norte de Castilla artykułów o najbardziej naglących problemach kastylijskiej wsi – z dziennikiem tym związany był przez całe życie, a w latach 1959-1963, do złożenia dymisji, był jego redaktorem naczelnym. Po otrzymaniu nominacji na członka Królewskiej Akademii Hiszpańskiej w 1973 roku, Miguel Delibes, w swojej mowie inauguracyjnej poruszył sprawę niszczenia środowiska naturalnego, podkreślając jednocześnie korzyści płynące z rozwoju opartego na harmonijnych relacjach między człowiekiem a przyrodą. Ukoronowaniem szeregu nagród przyznanych autorowi (między innymi Premio Príncipe de Asturias -Nagroda Księcia Asturii- w 1982, oraz Premio de las Letras Españolas -Hiszpańska Nagroda Literacka- w 1991) była prestiżowa Premio Cervantes –Nagroda Cervantesa, z 1993 roku, najważniejsza nagroda literacka za całokształt twórczości w hiszpańskim kręgu kulturowym. Jednakże prawdopodobnie największym wyróżnieniem dla Delibesa byli wierni i kochający go czytelnicy, którzy nie odpuszczali żadnego ze spotkań i prezentacji jego książek, niezależnie czy to były powieści, czy inne gatunki literackie. Człowiek wierny swoim ideom, przyjaciołom, swojej ziemi, z natury pesymista, zdający sobie doskonale sprawę z problemów epoki, w której dane było mu żyć, Miguel Delibes nie uważał się za intelektualistę, jednak jego działalność i twórczość pisarska są dobrymi świadectwami krytycznej postawy autora: dylematy etyczne zawsze obecne były w twórczości Delibesa, zadeklarowanego obrońcy godności i wolności człowieka, który nieustannie stawał po stronie prostych ludzi pojawiających się w jego dziełach - ofiar czasów, w których dane było im żyć.http://