Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemna powieść historyczna z trochę nudnym wątkiem romansowym ;). Po "Kobiety z Schönbrunnu" sięgnęłam jeszcze w ubiegłym roku, natrafiając na tę książkę na półce z nowościami w wiedeńskiej księgarni. A że chcę czytać więcej po niemiecku, sięgać też częściej po austriacką literaturę, więc książkę kupiłam bez zastanowienia. Opis brzmiał zachęcająco - akcja toczy się w wiedeńskim ZOO podczas I wojny światowej i pracownicy starają się utrzymać ogród zoologiczny i same zwierzęta przy życiu, gdy wojna jest już przegrana i nawet ludzie ledwo wiążą koniec z końcem... "Kobiety z Schönbrunnu" czytałam dłużej, niż planowałam - po pierwsze ze względu na język (choć muszę przyznać, że książka jest napisana bardzo przystępnym niemieckim),a po drugie przez bardzo wolno rozkręcającą się akcję. Początkowe rozdziały są jeszcze spokojne i nudne - ciekawiej się robi, gdy nadchodzą trudniejsze czasy, a pomiędzy pracującymi w ZOO Emmą i Juliusem zaczyna iskrzyć ;). Nie jest to wymagająca lektura, przez większość czasu nie jest też szczególnie wciągająca, ale jednak końcowe rozdziały czytałam jednym tchem, bo byłam ciekawa, co dalej. Zakończenie dość przewidywalne, choć trochę inaczej, niż sama myślałam. Jeśli jednak potraktować "Kobiety z Schönbrunnu" jako lekką lekturę rozrywkową, do tego mającą pomóc w pracy nad językiem niemieckim - tutaj książka w 100% spełniła pokładane w niej nadzieje i z lektury jestem bardzo zadowolona :).