Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 20 września 2024LubimyCzytać286
- Artykuły„Niektórzy chcą postępować właściwie, a inni nie” – rozmowa z autorką powieści „Prawda czy wyzwanie”BarbaraDorosz2
- ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Śnieżka musi umrzeć“ Nele NeuhausLubimyCzytać16
- ArtykułyKonkurs: Wygraj bilety na film „Rzeczy niezbędne” z Katarzyną Warnke i Dagmarą DomińczykLubimyCzytać5
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jurgen Guthmann
1
8,3/10
Pisze książki: poradniki
Najpopularniejsza książka
Jadalne rośliny dziko rosnące. Lecznicze właściwości i składniki odżywcze 200 gatunków polskich roślin
8,3 z 6 ocen
52 czytelników 3 opinie
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,3/10średnia ocena książek autora
7 przeczytało książki autora
45 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Jadalne rośliny dziko rosnące. Lecznicze właściwości i składniki odżywcze 200 gatunków polskich roślin
Steffen Guido Fleischhauer, Jurgen Guthmann
8,3 z 6 ocen
52 czytelników 3 opinie
2014
Najnowsze opinie o książkach autora
Jadalne rośliny dziko rosnące. Lecznicze właściwości i składniki odżywcze 200 gatunków polskich roślin Steffen Guido Fleischhauer
8,3
Książka Jadalne rośliny dziko rosnące. Lecznicze właściwości i składniki odżywcze 200 gatunków polskich roślin szczególnie zainteresuje entuzjastów przyrody oraz początkujących zbieraczy, którzy są ciekawi "nowych" smaków. Mnóstwo wartościowych informacji znajdą tu również osoby chcące poznać sekrety roślin leczniczych.
Książka Jadalne rośliny dziko rosnące jest połączeniem przewodnika, zielnika oraz albumu fotograficznego.
Pierwsze co rzuca się w oczy, to bardzo ładne wydanie. Przewodnik wydrukowano na śliskim, grubym papierze, dzięki czemu wielokrotne kartkowanie nie niszczy stron. Okładka miękka , solidna, ze skrzydełkami. Podoba mi się, że na jednym ze skrzydełek przy okładce umieszczono legendę, jest to bardzo wygodne rozwiązanie. Książka jest przejrzysta, nie mamy problemu z odnalezieniem czy odczytaniem (wyraźna czcionka) zawartych w niej informacji.
W głównej części poradnika odnajdziemy opisy 200 roślin, które możemy zebrać w lesie, na łące, czy na skraju dróg. Każda roślina zawiera łacińską i zwyczajową nazwę. Dla ułatwienia szybkiej i prostej identyfikacji rośliny zostały pogrupowane wg. kształtu liści. W kolorowej tabeli pod nazwą podano m.in. wysokość rośliny, czas kwitnienia oraz kolor kwiatów. Dowiemy się również, jakie właściwości lecznicze ma dana roślina oraz na jakich terenach występuje, która z jej części jest jadalna oraz jak wykorzystać możemy ją w kuchni. Jeśli daną roślinę możemy pomylić z rośliną trującą, to zaznaczono to w podpunkcie Wskazówka! Dobrym i praktycznym pomysłem jest przedstawienie roślin na kolorowym zdjęciu oraz czarno białym, wyraźnym schemacie.
Dodatkowo w książce umieszczono bardzo ważny i przydatny rozdział Uwaga, niebezpieczeństwo pomyłki! Opisano tutaj groźne rośliny trujące oraz postępowanie przy spożyciu którejś z nich. Na końcu publikacji znajdziemy tabelę okresu zbiorów, aneks z substancjami występujących w roślinach oraz alfabetyczny spis roślin.
Od zamierzchłych czasów nasi przodkowie zbierali rośliny "dziko" rosnące, które stanowiły dla nich pożywienie i lekki. Moja babcia (85 lat) opowiadała mi, że np. młodą lebiodę i pokrzywy kiedyś się jadło. Zdziwiłam się, jak wiele roślin z przewodnika babcia rozpoznała i wiedziała o ich cennych właściwościach. Seniorzy potrafią jeszcze czerpać z natury, ale niestety ta wiedza z pokolenia na pokolenie zanika. Tym bardziej książka, która wprowadzi nas w świat "dzikich" roślin jest bardzo potrzebna.
Jadalne rośliny dziko rosnące. Lecznicze właściwości i składniki odżywcze 200 gatunków polskich roślin Steffen Guido Fleischhauer
8,3
Naprawdę ładnie wydana książka - nie za duża i nie za mała, wyraźne zdjęcia, rysunki roślin , krótkie i zrozumiałe opisy, zielone wykończenia stron, ładny papier.
Opisane są rośliny te najbardziej pospolite -przede wszystkim jadalne, ale jest tez kilka opisów roślin pospolitych i bardzo trujących jak szalej czy blekot.
Tekst tak napisany, żeby łatwo było rozpoznać roślinę i ocenić czy jest jadalna czy nie, czy smaczna, czy mdła, czy może być zjadana na surowo czy nie. Autorzy oddzielnie piszą o działaniu leczniczym, oddzielnie o zastosowaniu w kuchni.
Dla mnie idealna - bo lubię na spacerach zjeść trochę kwiatów czy liści - a kilka roślin przynieść po spacerze do domu tak, żeby dodać do jajecznicy czy do kąpieli.
Mogłaby być jedna roślina na jednej stronie, ale autorzy o jednej roślinie piszą więcej niż stronę , a o innej mniej niż stronę - wiec pewnie nie było takie rozmieszczenie możliwe.