Slawek: Arnika: W całej tej sprawie najbardziej oburza mnie fakt, że wydawnictwo wypuściło na rynek książkę z błędami, których nie robią nawet dzieci po podstawowym kursie z ortografii. Jest to lekceważenie czytelnika i krzywda dla autora. Hańba i wstyd. Bardzo dobrze, że blogerka zwróciła na to uwagę.
A autor powinien ubiegać się o odszkodowanie od wydawnictwa.

Zaraz, chwileczkę. Poprawka: właśnie przeczytałam wywiad z panią sekretarz redakcji Novae Res i, uwaga, "Zupełnie zaś na marginesie dodam, że książka, która była przedmiotem recenzji, właśnie przechodzi trzecią korektę." (http://booknews.pl/?p=1127) Z tego wynika, że rzeczona blogerka nie dostała pełnowymiarowego produktu. Jednak po sprawdzeniu daty wydania książki (15.04.2014) i daty ukazania się recenzji na blogu (23.05.2014) zaczynam podejrzewać panią Dorotę Konkel o kłamstwo...Jeżeli książka jest wydawana drukiem, to trzecia korekta oznaczać może trzecie tylko trzecie wydanie książki:)W tak krótkim czasie dodrukowuje się tylko Jobs'a :) Z tego co widać na zdjęciu blogerka robi zdjęcie konkretnej książce, o której pisze. Jeżeli wydawnictwo ją poprawiło i wydało ponownie to zakrawa na cud :) Pozdrawiam

Też tak rozumiem "trzecią korektę" w tej sytuacji. Nie znam się na procesie powstawania książki, pomyślałam więc, że blogerka dostała jakąś wstępną wersję (czy coś takiego). W takim wypadku byłabym w stanie uwierzyć pani sekretarz wydawnictwa. Jednak daty podają jej słowa w wątpliwość.

Slawek: Arnika: W całej tej sprawie najbardziej oburza mnie fakt, że wydawnictwo wypuściło na rynek książkę z błędami, których nie robią nawet dzieci po podstawowym kursie z ortografii. Jest to lekceważenie czytelnika i krzywda dla autora. Hańba i wstyd. Bardzo dobrze, że blogerka zwróciła na to uwagę.
A autor powinien ubiegać się o odszkodowanie od wydawnictwa.

Zaraz,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wydawnictwo powinno się spalić ze wstydu a) za tak fatalnie wydaną książkę i b) za przesadną reakcję na całkiem słuszny tekst tej blogerki. A dziewczyna nie powinna nic usuwac, bo racja jest po jej stronie.

Teraz zrobila się jeszcze wieksza afera niz gdyby powstrzymali się ze swoja glupia reakcja. Watpie czy kiedykolowiek skusze sie na jakas ksiazke z tego wydawnictwa - tak zlego PRu szybko nie uda sie naprawic.

Wydawnictwo powinno się spalić ze wstydu a) za tak fatalnie wydaną książkę i b) za przesadną reakcję na całkiem słuszny tekst tej blogerki. A dziewczyna nie powinna nic usuwac, bo racja jest po jej stronie.

Teraz zrobila się jeszcze wieksza afera niz gdyby powstrzymali się ze swoja glupia reakcja. Watpie czy kiedykolowiek skusze sie na jakas ksiazke z tego wydawnictwa -...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Albo prosi się kogoś o opinię, albo zamawia się pozytywną :))))) Kiedy prosi się kogoś o wyrażenie opinii, najpierw trzeba się zastanowić, czy chce się usłyszeć czyjeś zdanie, czy pochwałę. W pierwszym przypadku, nikt nie ma prawa cenzurować tejże opinii, jeśli nie jest obraźliwa.

Albo prosi się kogoś o opinię, albo zamawia się pozytywną :))))) Kiedy prosi się kogoś o wyrażenie opinii, najpierw trzeba się zastanowić, czy chce się usłyszeć czyjeś zdanie, czy pochwałę. W pierwszym przypadku, nikt nie ma prawa cenzurować tejże opinii, jeśli nie jest obraźliwa.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mirosław: Mnie z kolei z trudem przychodzi przyjęcie do wiadomości, że na portalu — nomen omen — literackim, autorka wyraźnie i bez skrępowania stwierdza, że „font to kwestia gustu” a „zasady ortograficzne są stałe”.

Typografią, edycją tekstu, rządzi dokładnie taki sam zbiór zasad jaki rządzi ortografią. Układ tekstu i jego prezentacja nie jest kwestią gustu i podczas ich przygotowywania należy przestrzegać szeregu zasad i ogólnie przyjętych praktyk. Odstępstwa od nich są tak samo karygodne jak błędy ortograficzne, chociaż dla wielu czytelników może trudniejsze w zauważeniu lub nazwaniu (w końcu ortografii uczymy się w szkole, typografii — zazwyczaj — nie)[...].

"Kto potraktuje tę książkę jako przewodnik, powinien, gdy najdzie go ochota, zejść z wytyczonej drogi. Takie jest właśnie przeznaczenie dróg: są środkiem służącym do osiągania indywidualnie wybranych celów, punktów, z których można wyruszyć dalej. Zachęcam: łam zasady -- i łam je pięknie, rozważnie i umiejętnie. W końcu to jeden z powodów, dla których istnieją" (znowuż Bringhurst).

Mirosław: Mnie z kolei z trudem przychodzi przyjęcie do wiadomości, że na portalu — nomen omen — literackim, autorka wyraźnie i bez skrępowania stwierdza, że „font to kwestia gustu” a „zasady ortograficzne są stałe”.

Typografią, edycją tekstu, rządzi dokładnie taki sam zbiór zasad jaki rządzi ortografią. Układ tekstu i jego prezentacja nie jest kwestią gustu i podczas ich...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Uważam, że zbesztana przez wydawnictwo recenzentka miała najzwyczajniej w świecie rację. Postawa wydawnictwa tknie bufonadą. Bez dwóch zdań winę za błędy ortograficzne (ogólnie za błędy) w każdej książce ponosi bezpośrednio wydawnictwo, a w szczególności korekta i poniekąd redaktor wydania. Niestety pisarz dowiaduje się na ich temat dopiero po ukazaniu się książki drukiem :)Prowadzi to do konkluzji, że należy pisać dwie recenzję - jedną w zakresie wydania, a drugą w zakresie treści książki :) - oczywiście żartuję :)
Druga strona medalu jest taka, że internet sam w sobie jest bezlitosny, bo w większej części recenzje zamieszczane są pod nickami, a więc bezimienne. Na szczęście na temat czytanych książek w większości wypadków podpisują się osoby, które recenzowaną książkę faktycznie przeczytały i to uważam za bardzo optymistyczne. Pozdrawiam
Sławek Michorzewski

Uważam, że zbesztana przez wydawnictwo recenzentka miała najzwyczajniej w świecie rację. Postawa wydawnictwa tknie bufonadą. Bez dwóch zdań winę za błędy ortograficzne (ogólnie za błędy) w każdej książce ponosi bezpośrednio wydawnictwo, a w szczególności korekta i poniekąd redaktor wydania. Niestety pisarz dowiaduje się na ich temat dopiero po ukazaniu się książki drukiem...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W całej tej sprawie najbardziej oburza mnie fakt, że wydawnictwo wypuściło na rynek książkę z błędami, których nie robią nawet dzieci po podstawowym kursie z ortografii. Jest to lekceważenie czytelnika i krzywda dla autora. Hańba i wstyd. Bardzo dobrze, że blogerka zwróciła na to uwagę.
A autor powinien ubiegać się o odszkodowanie od wydawnictwa.

Zaraz, chwileczkę. Poprawka: właśnie przeczytałam wywiad z panią sekretarz redakcji Novae Res i, uwaga, "Zupełnie zaś na marginesie dodam, że książka, która była przedmiotem recenzji, właśnie przechodzi trzecią korektę." (http://booknews.pl/?p=1127) Z tego wynika, że rzeczona blogerka nie dostała pełnowymiarowego produktu. Jednak po sprawdzeniu daty wydania książki (15.04.2014) i daty ukazania się recenzji na blogu (23.05.2014) zaczynam podejrzewać panią Dorotę Konkel o kłamstwo...

W całej tej sprawie najbardziej oburza mnie fakt, że wydawnictwo wypuściło na rynek książkę z błędami, których nie robią nawet dzieci po podstawowym kursie z ortografii. Jest to lekceważenie czytelnika i krzywda dla autora. Hańba i wstyd. Bardzo dobrze, że blogerka zwróciła na to uwagę.
A autor powinien ubiegać się o odszkodowanie od wydawnictwa.

Zaraz, chwileczkę....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mnie z kolei z trudem przychodzi przyjęcie do wiadomości, że na portalu — nomen omen — literackim, autorka wyraźnie i bez skrępowania stwierdza, że „font to kwestia gustu” a „zasady ortograficzne są stałe”.

Typografią, edycją tekstu, rządzi dokładnie taki sam zbiór zasad jaki rządzi ortografią. Układ tekstu i jego prezentacja nie jest kwestią gustu i podczas ich przygotowywania należy przestrzegać szeregu zasad i ogólnie przyjętych praktyk. Odstępstwa od nich są tak samo karygodne jak błędy ortograficzne, chociaż dla wielu czytelników może trudniejsze w zauważeniu lub nazwaniu (w końcu ortografii uczymy się w szkole, typografii — zazwyczaj — nie). Każdy podręcznik do typografii zawiera rozdział poświęcony różnym rodzinom krojów pisma, zazwyczaj wskazujący również na skojarzenia wywoływane przez każdą z nich oraz zawierający wytyczne, do jakiego rodzaju tekstu należy zastosować podaną rodzinę. Nieuzasadnione odstępstwa od tych wytycznych są błędem świadczącym o nieznajomości podstaw wykonywanego fachu i mocnym argumentem na niekorzyść wydawnictwa. Do prozy zazwyczaj zaleca się stosowanie krojów szeryfowych, podczas gdy w przypadku omawianej książki zastosowano krój bezszeryfowy. Nie znam treści książki i nie potrafię ocenić, czy redaktor miał podstawy do takiego zabiegu, ale prawdopodobnie krytyka autorki usuniętej recenzji była uzasadniona.

Zasady ortograficzne również nie są wyciosane w kamieniu. Dlatego niemal wszystkie dzieła literatury polskojęzycznej z czasów średniowiecza mają właściwie podwójną objętość — raz przedstawiony jest tekst oryginalny, a na marginesach lub w przypisach przygotowane jest tłumaczenie na polszczyznę współczesną. Ostatnia rewolucja ortograficzna miała miejsce trzy lata przed wybuchem drugiej wojny światowej; stale wprowadzane są inne, mniejsze zmiany.

Mnie z kolei z trudem przychodzi przyjęcie do wiadomości, że na portalu — nomen omen — literackim, autorka wyraźnie i bez skrępowania stwierdza, że „font to kwestia gustu” a „zasady ortograficzne są stałe”.

Typografią, edycją tekstu, rządzi dokładnie taki sam zbiór zasad jaki rządzi ortografią. Układ tekstu i jego prezentacja nie jest kwestią gustu i podczas ich...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Skoro blogerka otrzymala od wydawnictwa ksiazke w zamian za napisanie recezji, to oczywiscie ze miala prawo szczerze wyrazic o niej swoja opinie. Wydawnictwo powinno sie zatem liczyc z faktem, ze recenzja moze byc albo pozytywna albo negatywna - przeciez nie kazda ksiazka sie kazdemu podoba. Zgadzam sie, ze okladka czy uzyta czcionka to kwestia gustu, ale zasady ortografii powinny obowiazywac wszystkich bez wyjatku. Zupelnie inna sytuacja by miala miejsce, gdyby wydawnictwo poprosilo o napisanie pozytywnej recencji - ale wtedy powinni za nia zaplacic :)

Skoro blogerka otrzymala od wydawnictwa ksiazke w zamian za napisanie recezji, to oczywiscie ze miala prawo szczerze wyrazic o niej swoja opinie. Wydawnictwo powinno sie zatem liczyc z faktem, ze recenzja moze byc albo pozytywna albo negatywna - przeciez nie kazda ksiazka sie kazdemu podoba. Zgadzam sie, ze okladka czy uzyta czcionka to kwestia gustu, ale zasady ortografii...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kopia zapisała się w google, więc usunięty wpis można jeszcze przeczytać: http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:TzVn6QkL2yEJ:postmeridiem1.blogspot.com/2014/05/pamietnik-diaba-adrian-bednarek.html+&cd=1&hl=pl&ct=clnk&gl=pl

Kopia zapisała się w google, więc usunięty wpis można jeszcze przeczytać: http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:TzVn6QkL2yEJ:postmeridiem1.blogspot.com/2014/05/pamietnik-diaba-adrian-bednarek.html+&cd=1&hl=pl&ct=clnk&gl=pl

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Oczywiście, że Recenzentka miała prawo podkreślić ogrom błędów, jaki w książce znalazła. W ramach recenzji mieści się nie tylko odniesienie do samej treści utworu, ale również do jakości przedstawienia, formy, czyli fizycznie istniejącej książki. To tak, jakby recenzować spektakl teatralny nie odnosząc się do tego, czy występujący w nim żołnierze mieli mundury Imperium Rzymskiego czy III Rzeszy. Popieram Recenzentkę całym sercem!

Oczywiście, że Recenzentka miała prawo podkreślić ogrom błędów, jaki w książce znalazła. W ramach recenzji mieści się nie tylko odniesienie do samej treści utworu, ale również do jakości przedstawienia, formy, czyli fizycznie istniejącej książki. To tak, jakby recenzować spektakl teatralny nie odnosząc się do tego, czy występujący w nim żołnierze mieli mundury Imperium...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej