Z wieży wrocławskiego kościoła rzuca się młoda Niemka. Śledztwo prowadzi doświadczony komisarz Warski. Ku jego niezadowoleniu do sprawy przydzielona zostaje także Ana Wittesch, berlińska policjantka o polskich korzeniach. Jej udział w dochodzeniu budzi wątpliwości Warskiego. Czuje, że za jej przyjazdem kryje się coś więcej, niż mówią mu przełożeni. Wkrótce do miasta przybywa dr Kuntz, tajemniczy wysłannik watykańskiego banku. Co łączy samobójstwo niemieckiej studentki, pojawienie się Any i dr. Kuntza? Zanim zagadka zostanie rozwiązana, Warski i Ana muszą nauczyć się współpracować i sobie ufać. Tymczasem z wieży wrocławskiego kościoła rzuca się kolejna dziewczyna...

Książka Sługi boże ukazała się na rynku niedługo przed wrześniową premierą filmu o tym samym tytule. Użytkownicy lubimyczytać.pl tak o niej piszą:

Od 16 września będziemy mogli oglądać ekranizację w kinach. W filmie główne role zagrali Bartłomiej Topa, Julia Kijowska, Małgorzata Foremniak i Adam Woronowicz.

Bartłomiej Topa, wcielający się w postać głównego bohatera, komisarza Waldemara Warskiego, tak mówi o filmie: Jest to tytuł dla osób poszukujących w kinie emocji i trzymających w napięciu historii. Wątki kryminalne, które zataczają szerokie kręgi, składają się na nieoczywistą fabułę i zagadkę, której rozwiązania trudno się domyślić. Służby specjalne, Bank Watykański, agenci Stasi to tematy, które stale goszczą w mediach, a rzadko, mimo swej aktualności, są poruszane w filmach. „Sługi Boże” mają szansę być nowym, ciekawym spojrzeniem na sprawy, które pobudzają wyobraźnię publiczności.

Grająca rolę Any Wittesch, Julia Kijowska, przyznaje, że była zaskoczona, gdy przeczytała scenariusz. Sięgnęłam po niego bez przekonania. Pomyślałam sobie: „Nie… Jakiś thriller, kryminał…”. Ale uczciwie staram się czytać wszystko, co dostaję. Usiadłam do tego późnym wieczorem, bardzo zmęczona, i pomyślałam: „Dobrze, zajrzę, przekartkuję. Zacznę i skończę jutro”. Przy pierwszym podejściu przeczytałam całość! I bardzo mnie to wciągnęło. Dostałam propozycję zagrania w tej opowieści innej bohaterki, ale od początku bardzo interesowała mnie historia tajemniczej Any Wittesch. Nie do końca wiadomo, dlaczego przyjeżdża do Polski i jaką ma motywację. Podobała mi się dziewczyna, która się kręci w tej historii, niewiele mówi, niewiele o niej wiemy, a potem okazuje się, że jest kluczowa dla intrygi. Podobało mi się zadanie skonfrontowania się z inną kulturą. Nawet z tym, że polski nie jest moim pierwszym, tylko drugim językiem. Gdy traciłam wiarę, już na etapie przygotowań, oglądałam „Do widzenia, do jutra” i myślałam, że może kiedyś mieliśmy więcej odwagi w bawieniu się konwencją, jakąś umownością. Miałam ochotę na taką umowność, dlatego ta postać tak bardzo mi się spodobała.

Mariusz Gawryś, reżyser filmu, twierdzi, że pomysł na scenariusz pojawił się kilka lat temu. Przeczytałem w gazecie o tym, że we Wrocławiu powstała schola żeńska. Było to dość niezwykłe, ponieważ chóry gregoriańskie są zazwyczaj męskie. W pewnym sensie to było złamanie tabu w Kościele. Intensywna praca nad scenariuszem trwała dwa lata. W jego powstaniu duży udział miał przede wszystkim współautor – Maciej Strzembosz, który jest również producentem. Inspiracją dla filmu była więc rzeczywistość, która nas otacza. Została oczywiście przetworzona i użyta w fabularny sposób. To jest to, co nas dotyka – z mediów oraz z własnych doświadczeń.

Obejrzyjcie zwiastun filmu:

UWAGA! Mamy do rozdania 40 podwójnych wejściówek na przedpremierowy pokaz filmu, który odbędzie się 15 września o godzinie 20:30 w kinie Wisła w Warszawie. Aby wygrać jedną z nich, należy odpowiedzieć na pytanie: jakie dwa inne filmy wyreżyserował Mariusz Gawryś?

Odpowiedzi zamieszczajcie w komentarzach pod tym tekstem. 40 osób, które odpowie prawidłowo, otrzyma zaproszenie na seans dla dwóch osób. Konkurs trwa do 14 września. Powodzenia!

Lubimyczytać.pl objęło film patronatem medialnym.