Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fizyka smutku - najpierw klasyczna fizyka - była przedmiotem mej uwagi przez kilka lat. Smutek, tak jak gazy i opary, nie ma własnej objętości i formy, a przejmuje formę i objętość naczynia lub przestrzeni, którą zajmuje. Czy skłania się ku gazom szlachetnym? Raczej nie, jakkolwiek nazwa ta byłaby pociągająca. Gazy szlachetne są jednorodne i czyste, monoatomowe, poza tym są bezbarwne i bezwonne. Nie, smutek nie jest helem, kryptonem, argonem, ksenonem, radonem... On ma zapach i barwę. Niczym gaz kameleon, który zmienia wszystkie kolory i zapachy świata, podobnie jak różne kolory i zapachy łatwo mogą go aktywować.

Fizyka smutku - najpierw klasyczna fizyka - była przedmiotem mej uwagi przez kilka lat. Smutek, tak jak gazy i opary, nie ma własnej objętoś...

Oswojony świat jest mały, zajmuje akurat tyle miejsca, ile przestrzeń pomiędzy wyciągniętymi ramionami dwojga ludzi. Obcy świat jest ogromny. Rozpościera się wszędzie poza granicami tego pierwszego.

Oswojony świat jest mały, zajmuje akurat tyle miejsca, ile przestrzeń pomiędzy wyciągniętymi ramionami dwojga ludzi. Obcy świat jest ogromny...

Twarz depresji nie istnieje. Ale są inne sposoby, sygnały, po których się rozpoznajemy. Wyłapujemy słowa klucze - te, które brzmią jak nazwy tajnych służb: SSRI, SNRI, MAO, i te, które mogłyby być imionami w sadze fantasy: Sertralina, Wenlafaksyna, Duloksetyna. Śmiejemy się z tych samych memów. Nie pytamy, dlaczego ktoś z dnia na dzień przestał pić alkohol, a ktoś inny poszedł na zwolnienie i nie wiadomo, kiedy wróci. Zdarza się, że szybciej od was dostrzegamy wasze niemijające zmęczenie, napięte mięsnie mimiczne, tembr głosu. Nie bójcie się, nikomu nie powiemy, najwyżej dyskretnie podsuniemy wam namiary na psychiatrę. Witajcie w klubie.

Twarz depresji nie istnieje. Ale są inne sposoby, sygnały, po których się rozpoznajemy. Wyłapujemy słowa klucze - te, które brzmią jak nazwy...

W kieszeniach świstki papieru zawierające recepty na Weltschmerz.

W kieszeniach świstki papieru zawierające recepty na Weltschmerz.

- Co to jest śmierć? Co pan o niej sądzi? Czy powinnam się jej tak bardzo bać? - To jest taka sama zagadka jak życie. - Dla was, lekarzy! - Dla fizyka z kolei - podchwytuje profesor - to tylko przeistoczenie materii. A dla wierzącego odrodzenie w innym bycie. - A dla cierpiącego - Halina podnosi głos - takiego jak ja teraz jestem, a pan będzie jutro? Profesor waha się chwile: - No chyba... wyzwoleniem.

- Co to jest śmierć? Co pan o niej sądzi? Czy powinnam się jej tak bardzo bać? - To jest taka sama zagadka jak życie. - Dla was, lekarzy! - ...

Natomiast najważniejszym elementem zmysłowej logiki lasu jest to, co pod nogami. Przede wszystkim oczywiście cienie. Widziane stopami rzeczy - nawarstwienie różnego listowia, zarośla ożyny, gładkie sosnowe igły, wilgotne nieznane rośliny, przedwieczny mech, najdelikatniejszy chłód zajęczej kapusty i co tam jeszcze może być. Całkiem nieźle, kiedy prężną twardość leśnej podłogi uda się poczuć gołymi plecami i łokciami. Ziemia i niebo, rozmieszczone wzdłuż pni, zamieniają się wtedy miejscami. Podeszwy odczuwają smak mieszaniny wielu koron, ułożonych z mnóstwa liści, spowiedzi pojedynczych ptaków, tęgiego napierania grzybni, wilgotnego napięcia porostów. Wejść i rozpuścić się. Choćby chcieć wejść. Choćby móc się rozpuścić. Po prostu wiedzieć, że gdzieś obok jest ten twój las...

Natomiast najważniejszym elementem zmysłowej logiki lasu jest to, co pod nogami. Przede wszystkim oczywiście cienie. Widziane stopami rzeczy...

Jest takie zdanie w terapii, które sprawia, że gabinety mają zniżki na zakup siedmiu ton chusteczek higienicznych miesięcznie w dużych i dobrych sieciach handlowych. Owo zdanie brzmi: "To nie twoja wina". To nie twoja wina, że się tak podle czujesz. To nie tak, że robisz coś źle. Nic nie robisz źle.

Jest takie zdanie w terapii, które sprawia, że gabinety mają zniżki na zakup siedmiu ton chusteczek higienicznych miesięcznie w dużych i dob...