Astronomia dla każdego

Max Gerstenberger, dawny wydawca znanego kalendarza "Das himmelsjahr" (Rok niebieski),powiedział: 'Tego, kto się zajmuje gwiazdami, obserwuje je i uważnie śledzi, kto wnika w różnorodność zjawisk i pozwala od czasu do czasu tak po prostu na oddziaływanie na siebie piękna nocnego nieba, tego nie może ogarnąć ludzka pycha, ani przerost ambicji'. Z kolei Hans Joachim Störig [...] [His most successful book, Kleine Weltgeschichte der Philosophie (A Small World History of Philosophy)] powiedział tak: 'Czy jest do pomyślenia, by człowiek zajmujący się tajemnicami kosmosu pozostał małym egoistycznym człowieczkiem, zachłannym i pozbawionym miłości do ludzi? Uważam, że kosmiczna perspektywa musiałaby go wydźwignąć ponad przeciętność'. [...] Bruno Hans Bürgel, astronom i pisarz, napisał w zakończeniu swojej książki 'Aus feren Welten' (Z dalekich światów): Sens świata i naszego małego istnienia jest ukryty, lecz któż odważyłby się nie przyznać, że głęboka doniosła myśl w istnieniu naszym i całego świata tkwić musi, że ta nieskończoność przestrzeni i czasu pełna jest światłości i uroku, niepojęta i uszczęśliwiająca'" (9-8).

Błąd: "Ptolemeusz wprowadził ponadto system okręgów zwanych epicyklami (z gr. epicyklos = okrąg),których środek [środki] poruszał się jednostajnie po innym okręgu" (13).

"W bieżącym stuleciu [XX] dowiedzieliśmy się o Kosmosie więcej niż w ciągu wszystkich poprzednich stuleci" (32).

"Wszechświat rozciąga się aż do nieskończoności i tak daleko, jak tylko możemy sięgnąć, jego struktura okazuje się być uporządkowana" (43).

"Przypuszcza się, że nasza Grupa Lokalna wraz z innymi gromadami galaktyk należy do supergromady, której środek znajduje się w gromadzie Virgo" (52).
"Najnowsze obserwacje pokazują, że gigantyczne supergromady galaktyk łączą się w struktury wyższego rzędu, grupując się na powierzchni[ach] jakby komórek czy też pęcherzyków 'piany mydlanej' w Kosmosie" (153).

"Obliczono, że w ciągu każdej sekundy 657 mln ton wodoru przekształcane jest w 653 mln ton helu. Różnica masy, 4 mln ton na sekundę, została [zostaje] po prostu zamieniona w energię" (63).

"Największym znanym meteorytem znalezionym na Ziemi jest ważący 60 ton meteoryt Hoba, leżący na terenie jednej z farm w Afryce Południowej (Namibia). Jest to meteoryt żelazny, zbudowany ze stopu niklowo-żelazowego" (95).

"Tylko niewielka część spośród 300 000 gwiazd, dla których znane są obecnie ruchy własne [początek lat 90' XX wieku], ma je większe niż 1'' (jedna sekunda łuku) na rok (obwód koła na sferze niebieskiej ma 1 296 000 sekund łuku!) (105).

"Opracowano już nawet systemy porozumiewania się, które z prostych znaków (kresek i kropek na podobieństwo kodu Morse'a) układają logiczne i matematyczne wypowiedzi. Należy do nich między innymi język "Lincos" (łac. Lingua cosmica = język kosmiczny) holenderskiego matematyka Hansa Freudenthala" (157).

PS. Najpierw zakazuje się mowy nienawiści, potem postawy niechęci, a nawet dystansu, a na końcu miłość powszechna jest obowiązkowa. I żyli długo i szczęśliwie.

Max Gerstenberger, dawny wydawca znanego kalendarza "Das himmelsjahr" (Rok niebieski),powiedział: 'Tego, kto się zajmuje gwiazdami, obserwuje je i uważnie śledzi, kto wnika w różnorodność zjawisk i pozwala od czasu do czasu tak po prostu na oddziaływanie na siebie piękna nocnego nieba, tego nie może ogarnąć ludzka pycha, ani przerost ambicji'. Z kolei Hans Joachim Störig...

Jest to dosyć ciekawa książka o astronomii. Jej tytuł jest bez wątpienia zwodniczy. Ja osobiście mam spore wątpliwości czy jej lektura jest dla każdego. Są w niej zawarte podstawowe informacje, które można uważać za dosyć dobre wprowadzenie do szerszego poznania astronomii jako nauki, jednak uważam, że aby w pełni ją zrozumieć i nie umrzeć z nudów w potoku terminów astronomicznych i naukowych, należy mieć już jakąś elementarną wiedzę na poruszany temat. Oprócz historii astronomii, opisu Słońca, księżyca czy innych planet znajdziemy w niej wiedzę na temat gwiazd wraz z ich układami, podstawowe informacje na temat obserwacji astronomicznej, informacje dotyczące sprzętu oraz mnogość tabel, które niedoświadczonemu czytelnikowi nic a nic nie powiedzą. Ja sam w niektórych momentach lektury czułem się przytłoczony tymi informacjami. Kolejnym problemem tego typu publikacji jest to, że wraz z rozwojem nauki, który de facto jest niezwykle dynamiczny, książki dezaktualizują się. Dla przykładu można podać, że w tej książce Pluton uważany jest za planetę oraz to, że naukowcy podejrzewali istnienie 10 planety w Układzie Słonecznym. Dzisiaj oczywiście wiele informacji zmieniło się nieco, ale nie można powiedzieć, że książka w całej rozciągłości jest przestarzała. Warte podkreślenia jest jeszcze to, że w książce znajduje się wiele schematów i fotografii co pozwala na lepsze zrozumienie tematu. Reasumując - dla laików w temacie astronomii proponowałbym najpierw jakąś nieco prostszą w odbiorze książkę. Tą książkę można uznać za podręcznik dla osoby wprawdzie początkującej, jednak już z pewną wiedzą.

Jest to dosyć ciekawa książka o astronomii. Jej tytuł jest bez wątpienia zwodniczy. Ja osobiście mam spore wątpliwości czy jej lektura jest dla każdego. Są w niej zawarte podstawowe informacje, które można uważać za dosyć dobre wprowadzenie do szerszego poznania astronomii jako nauki, jednak uważam, że aby w pełni ją zrozumieć i nie umrzeć z nudów w potoku terminów...

Bardzo fajna pozycja, do której często wracam.

Bardzo fajna pozycja, do której często wracam.