Jest człowiekiem, kobietą. Pisze, uczy jogi, prowadzi warsztaty pisarskie i Dyskusyjny Klub Książki – nie boi się konfrontacji z trudnymi tematami. Jej teksty publikowano m.in. w magazynach „Slow”, „EPEA”, „Zwierciadło”, „noizz.pl”, „Vege”, „Freshmag”, „portalyogi.pl”, „Zakład” czy „Kraft”, którego była współzałożycielką i redaktorką naczelną. Zamiłowanie do prasy rozlała na książki. Jej literacki debiut pt. „Biel Kości” w szczery i bezprecedensowy sposób porusza temat zaburzeń odżywiania, w którym Tomkiel, za sprawą swoich dziennikarskich umiejętności, umieściła rozmowy z osobami chorymi czy specjalistami opierając się na swoich prywatnych zmaganiach z anoreksją. Chcąc szerzyć wiedzę na temat wagi słów, emocji i roli zdrowia psychicznego w życiu człowieka, udzieliła wywiadu do książki Agnieszki Jucewicz pt. „Czasem czuję mocniej”, „Pytaniu na śniadanie”, „Gazecie Wyborczej” oraz była prelegentką TEDx w Katowicach.
Mieszka blisko puszczy na Podlasiu. Rok 2023 pozwolił jej na wydanie dwóch kolejnych książek: „Twój wewnętrzny głos”, która będąc skierowaną do dzieci i dorosłych opowiada o łączności z ciałem, oddechem i własnymi uczuciami oraz obszernego tomu poezji pt. „Każdy ma jakiś problem”, prezentując ponad 30 wierszy stanowiących podróż po organizmie i psychice człowieka. Jurorka konkursów literackich. Chcąc zrozumieć język teatru ukończyła scenopisarstwo i dramaturgię na Polskiej Akademii Nauk. Dziś ma na swoim koncie cztery teksty teatralne, podejmuje się roli opieki literackiej i redaktorki.
Lubi zapach kawy i gubić się w lesie. Kocha swojego psa, męża, książki, a w szczególności “Panią Dalloway” i brytyjski zaśpiew. Przyjemność sprawia jej nauczanie i mówienie o literaturze.https://pl-pl.facebook.com/MalikaLedeman
Książka trudna ale potrzebna. Bezpośrednia, surowa przygnębiająca. Historia autorki zapisana w formie dziennika przeplatana z wypowiedziami specjalistów w tematyce zaburzeń odżywiania. Książka daje obraz tego co siedzi w głowie osoby cierpiącej na anoreksję, nie znajdziemy tutaj dokładanych opisów ilości spożytego jedzenia, opisu warunków szpitala czy dynamiki relacji, autorka skupia się na tym co doświadczała danego dnia. Pozycja szczególnie ważna dla osób współtowarzyszących osobom chorym, wyraża to co często jest przez nie niewyrażane, bo za trudne do ujęcia w słowa, a niezbędne do próby zrozumienia
Nieskazitelna biel okładki przyciąga wzrok i wzmaga ciekawość. To bardzo ważna książka o anoreksji, z którą od ośmiu lat zmaga się autorka. Pamiętnik i zarazem poradnik dla chorych i ich bliskich, obnaża podstępność choroby i pokazuje jak trudna jest walka z nią. Ograniczanie jedzenia i coraz szczuplejsza sylwetka, ale chory chce jeszcze mniej jeść, jeszcze bardziej schudnąć, organizm sobie nie radzi z drastycznymi niedoborami, chory jest na krawędzi życia i śmierci. Ostatnia chwila na ratunek. Hospitalizacja, ale w szpitalach brak personelu, który rozumie istotę choroby. Wychodzenie na prostą to długa i żmudna droga, kręta i pełna zwątpień. Wymaga wsparcia najbliższych, psychoterapii, leczenia farmakologicznego, odpowiedniego odżywiania i pozytywnego nastawienia osoby chorej a także dużo czasu.
Dużo w tej książce emocji, refleksji i szczerości. Myślę, że to bardzo potrzebna lektura, zwłaszcza teraz gdy media lansują kult szczupłego ciała, a młodzież jest podatna na wpływy i mniej odporna psychicznie.
Polecam! Trzeba przeczytać i warto!