Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Anna-Maria miejsce 1           
     Klaudiinae miejsce 2               
 Myszka miejsce 5               
  Jędrek miejsce 3               
  ZielonaKia miejsce 4             
 Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Anna-Maria miejsce 1           
     Klaudiinae miejsce 2               
 Myszka miejsce 5               
  Jędrek miejsce 3               
  ZielonaKia miejsce 4             
 Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapewne zabrzmi to banalnie, ale gdybym mógł wybrać jeden dzień ze swojego życia, który mógłbym przeżyć jeszcze jeden raz, byłby to 27 września 2014 roku, czyli dzień mojego ślubu. Od razu dodam, że razem z Żoną należymy do osób, które bardzo nie lubią znajdować się w centrum wydarzeń, a jednocześnie przejmują się byle drobiazgiem. Mogłoby się więc wydawać, że akurat ślub i wesele, w trakcie których siłą rzeczy światła jupiterów skierowane są na nas bardziej niż kiedykolwiek, i w trakcie których tysiąc rzeczy może pójść niezgodnie z planem, będziemy chcieli po prostu przeżyć i zapomnieć. A jednak był to dla mnie naprawdę niezapomniany i cudowny dzień. Nie dlatego, wszystko udało się idealnie i perfekcyjnie – bo pewnie tak nie było (weźmy choćby tort ślubny, który roztopił się i przekrzywił, zanim wjechał na środek). Rzecz w tym, że kiedy obudziłem się tego ranka, towarzyszyły mi niespodziewany spokój i przekonanie, że choćby nie wiadomo co się działo, że choćbym podczas pierwszego tańca przewrócił się trzy razy, to na koniec dnia i tak będę mężem tej wyjątkowej dziewczyny, którą jakieś cudowne zrządzenie losu postawiło na mojej drodze. I tak właśnie minął mi ten dzień – z błogą świadomością, że obojętnie co się wydarzy, będzie dobrze.

Czy cokolwiek bym w tym dniu zmienił? Absolutnie nic. Chciałbym go tylko móc przeżyć
jeszcze jeden raz, niczym bohater filmu „Czas na miłość”, nie dokonując w nim
najmniejszej korekty. Nawet tego przeklętego tortu bym nie wyprostował.

Zapewne zabrzmi to banalnie, ale gdybym mógł wybrać jeden dzień ze swojego życia, który mógłbym przeżyć jeszcze jeden raz, byłby to 27 września 2014 roku, czyli dzień mojego ślubu. Od razu dodam, że razem z Żoną należymy do osób, które bardzo nie lubią znajdować się w centrum wydarzeń, a jednocześnie przejmują się byle drobiazgiem. Mogłoby się więc wydawać, że akurat ślub...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nic dwa razy się nie zdarza, ale gdyby mogło... Chciałabym raz jeszcze przeżyć dzień narodzin mojego syna. To, czego nie chciałabym zmienić, to fakt, że mąż cały czas był przy mnie. Wcześniej nie wiedziałam, czy jego obecność nie będzie mi przeszkadzać, bałam się, że w bólu i stresie będę się na niego irytować, ale nic bardziej mylnego! Jego wsparcie okazało się tak kluczowe, że nie wiem, czy bez niego dałabym radę. A co chciałabym zmienić, gdybym mogła? Chciałabym, żeby synek pojawił się na świecie bez adaptacyjnych trudności z oddychaniem. 
Pamiętam ten moment, kiedy wreszcie pojawił się na świecie i mogłam go po raz pierwszy przytulić. Był tak kruchy i malutki. Na moment wszystko wokół się zatrzymało. Nie słyszałam pikających maszyn, rozmów lekarzy, przestałam czuć ból czy zmęczenie. Przez moment byliśmy tylko ja i on, a od tej chwili nic już nie miało być takie samo. Niestety, chwila ta trwała bardzo krótko, bo lekarze zdecydowali, że lepiej będzie wziąć małego na obserwację i zabrali go po zaledwie kilku minutach. Żałuję, że ta pierwsza wspólna chwila trwała tak krótko i gdybym mogła cokolwiek przeżyć raz jeszcze z drobną zmianą, to byłby to właśnie ten moment i pozwolono by mi trzymać dziecko przez dwie trzy godziny po jego narodzinach.  

Nic dwa razy się nie zdarza, ale gdyby mogło... Chciałabym raz jeszcze przeżyć dzień narodzin mojego syna. To, czego nie chciałabym zmienić, to fakt, że mąż cały czas był przy mnie. Wcześniej nie wiedziałam, czy jego obecność nie będzie mi przeszkadzać, bałam się, że w bólu i stresie będę się na niego irytować, ale nic bardziej mylnego! Jego wsparcie okazało się tak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy... niestety Gdyby była taka możliwość, wróciłabym  do dnia,  w którym zdecydowałam, że poślubię mojego ukochanego. W grudniowy dzień kiedy dostałam pierścionek zaręczynowy, miałam 19 lat i byłam od dawna szaleńczo zakochana. Dziś po wielu latach niestety okazało się, że przypominałam wtedy Scarlett O'hara, która podobnie jak ja, zakochała się w "garniturze". Nie doceniałam niestety chłopaka, który zrobiłby dla mnie wszystko. Kochałam szaleńczą miłością tylko tego jedynego. Wspólne życie bardzo szybko zweryfikowało moje uczucia. Jestem mężatką przez wiele lat samotną w małżeństwie. Samotność to największa udręka, jaką może spotkać człowieka, dlatego w tym dniu do którego chciałabym wrócić zmieniłabym moją decyzję. Przynajmniej poczekałabym jeszcze z małżeństwem, ponownie, zdawałabym egzaminy na studia, na które nie dostałam się za pierwszym razem. Być może by, się udało.. a to zmieniłoby na pewno moje życie, pełne cierpienia, bólu i samotności. Uwierzcie mi -nie ma nic gorszego niż samotność przy boku kochanej do szaleństwa osoby. Bardzo szybko zresztą wyleczyłam się z tej miłości, która wydawało mi się, że będzie wieczna z mojej strony. Teraz wiem, że nawet jeśli kogoś nie kochasz, a ten ktoś cię kocha naprawdę, to uczucie do niego przyjdzie z czasem. Warto poczekać na swojego Rhetta Butlera, który uczyni Cię szczęśliwą i zrobi dla ciebie wszystko...

Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy... niestety Gdyby była taka możliwość, wróciłabym  do dnia,  w którym zdecydowałam, że poślubię mojego ukochanego. W grudniowy dzień kiedy dostałam pierścionek zaręczynowy, miałam 19 lat i byłam od dawna szaleńczo zakochana. Dziś po wielu latach niestety okazało się, że przypominałam wtedy Scarlett O'hara, która podobnie jak ja,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Gdybym mogła cofnąć się do jednego dnia w moim życiu, wybrałabym ten, kiedy otrzymałam powiadomienie o przyjęciu na studia polonistyczne. To było zwieńczenie wieloletnich poszukiwań samej siebie i nieustannej pracy nad doskonaleniem mojego warsztatu umiejętności. Ten dzień był niewątpliwie wyjątkowy. Poczucie dumy i ekscytacja przeplatały się w moim sercu, tworząc niezapomniane uczucie.Jednakże z perspektywy czasu zdaję sobie sprawę, że to nie konkretny dzień jest tym, za czym naprawdę tęsknimy. To emocje, które towarzyszyły nam w tamtym momencie, sprawiają, że te wspomnienia są tak drogocenne. Choć wybór ten miał ogromne znaczenie, nie chciałabym wracać w czasie, aby go przeżywać jeszcze raz. Być może zmienienie jakichś aspektów mogłoby nawet przynieść rozczarowanie.Dlatego wolę zatrzymać ten dzień w mojej pamięci jako coś niepowtarzalnego i wyjątkowego. To tamte emocje i osiągnięcia pomogły mi stworzyć tę osobę, która jestem dzisiaj. Choć nie mogę fizycznie wrócić do tamtego dnia, to wspomnienia i uczucia związane z nim pozostaną zawsze we mnie, przypominając mi, jak wiele osiągnęłam i jak daleko doszłam.

Gdybym mogła cofnąć się do jednego dnia w moim życiu, wybrałabym ten, kiedy otrzymałam powiadomienie o przyjęciu na studia polonistyczne. To było zwieńczenie wieloletnich poszukiwań samej siebie i nieustannej pracy nad doskonaleniem mojego warsztatu umiejętności. Ten dzień był niewątpliwie wyjątkowy. Poczucie dumy i ekscytacja przeplatały się w moim sercu, tworząc...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"Chwilo trwaj jesteś piękna". Wielu z nas miało na pewno taki dzień czy moment w życiu że tak pomyślało. Chociaż w życiu bywa że te piękne dni przeplatają się z tymi złymi. Jeśli chodzi o mnie najpierw przeżyłem coś przykrego ale później miałem ten dobry dzień. No więc było to tak że przez całe życie prześladował mnie jeden chłopak z osiedla. W końcu postanowiłem mu się postawić i nie podałem mu ręki.On był gdzieś 2 x większy ode mnie. Zaczął mnie bić ja tylko ochraniałem krtań żeby mnie nie zabił. Zrobił mi coś takiego że nie zobaczycie tego na mocniejszych filmach , przechodnie go odciągali ale on chciał mnie zabić bo mu się postawiłem. Straciłem przytomność i trafiłem do szpitala.Po wyjściu na drugi dzień wyszedłem na osiedle , i wtedy stało się coś co było cudowne. Całe osiedle skandowało moją ksywę !! I to przez kilkanaście minut !! Czułem sie jak jakiś bohater który właśnie uratował świat.A z moim oprawcą do dzisiaj z ośki się nikt nie wita... Czasem patrząc w gwiazdy zastanawiamam się że gdybym cudem nie przeżył nie doświadczyłbym tego niesamowitego momentu. Wydaje mi sie że choć w życiu czasem przechodzimy naprawdę przez piekielne dni ,to jeśli je przetrwamy przyjdzie taki dzień że będziemy mogli powiedzieć : "Chwilo trwaj jesteś piękna"...

"Chwilo trwaj jesteś piękna". Wielu z nas miało na pewno taki dzień czy moment w życiu że tak pomyślało. Chociaż w życiu bywa że te piękne dni przeplatają się z tymi złymi. Jeśli chodzi o mnie najpierw przeżyłem coś przykrego ale później miałem ten dobry dzień. No więc było to tak że przez całe życie prześladował mnie jeden chłopak z osiedla. W końcu postanowiłem mu się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

  To fascynujące pytanie! Wydaje mi się, że wiele osób miałoby
trudność z wyborem jednego dnia do ponownego przeżycia, ponieważ życie pełne
jest wyjątkowych i znaczących momentów. Niemniej jednak, mogę podzielić się
swoimi rozważaniami na ten temat.Osobiście, wybrałbym dzień, w którym otrzymałem możliwość
wystąpienia z mową, która miała wpływ na wiele zdarzeń w firmie, w której
pracowałem. Wszystko zaczęło się od moich pomysłów złożonych do skrzynki skarg,
zażaleń i innowacji. Skupiłem się na tych ostatnich i dzięki temu mogłem
przedstawić swoje rozważania na forum zarządu. To byłoby niezwykłe
doświadczenie móc przeżyć ten dzień ponownie, gdyż emocje naprawdę były
niesamowite.Jeśli chodzi o pytanie, czy coś bym zmienił, to z pewnością
podszedłbym do tego momentu z większą pewnością siebie i lepiej przygotowany.
Może popracowałbym nad pewnymi fragmentami mowy, żeby była jeszcze bardziej
klarowna i przekonująca. Chciałbym, aby przekaz, który wygłosiłem, miał jeszcze
większy wpływ i silniej skłonił do refleksji oraz działania.Jednak równie ważne jest zrozumienie, że każdy wybór w
przeszłości wpłynął na to, kim jestem teraz, i mimo że mogłoby być kuszące
zmieniać pewne aspekty, to wszystkie doświadczenia, zarówno pozytywne, jak i
trudne, przyczyniły się do mojego rozwoju i wzrostu osobistego. Kto wie, może
to doświadczenie w tym właśnie kształcie wpłynęło na późniejsze wydarzenie,
które było dla mnie znacznie bardziej istotne? :) 

  To fascynujące pytanie! Wydaje mi się, że wiele osób miałoby
trudność z wyborem jednego dnia do ponownego przeżycia, ponieważ życie pełne
jest wyjątkowych i znaczących momentów. Niemniej jednak, mogę podzielić się
swoimi rozważaniami na ten temat.Osobiście, wybrałbym dzień, w którym otrzymałem możliwość
wystąpienia z mową, która miała wpływ na wiele zdarzeń w firmie, w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kojarzycie te wszystkie filmy, w których spełnia się czyjeś życzenie, ale nic nie jest takie, jak być powinno? Jak na przykład znikająca rodzina Kevina? Jeśli tak, to ostrzegam Was tylko raz i słuchajcie uważnie, bo nie będę powtarzać - nigdy nie proście w myślach, żeby zapomnieć o trudnych albo stresujących chwilach. I mówię to z własnych doświadczeń.
Chciałabym wrócić do pewnego pięknego, słonecznego dnia… Chwila, chwila. Cała rzecz w tym, że nie pamiętam nawet jaka była wtedy pogoda, bo mam tendencję do całkowitego wyparcia z pamięci stresujących chwil. A mój wybór jest dość nietypowy, bo marzę o powrocie do dnia matury rozszerzonej z języka polskiego. Nie stało się podczas niego absolutnie nic niezwykłego, ale udało mi się wtedy napisać prawdopodobnie najlepszy tekst w moim życiu. Potwierdzeniem tego było uzyskane 100%, chociaż tak naprawdę nie to się liczy. Po prostu, kiedy przypominam sobie o tej pracy, czuję lekką dumę, ciepełko na sercu i myślę: „Ech, to było naprawdę dobre”. Co prawda nie tak dobre jak na przykład dzieła Wisławy Szymborskiej, ale ustalmy, że nie każdy ma talent na miarę laureatki Nagrody Nobla. Zdaję sobie też sprawę, że przecież jest tyle innych, naprawdę ważnych dni w życiu – ale co poradzę, że aż zżera mnie ciekawość, co też ja napisałam w tym moim cudownym wypracowaniu. Bo jego treści nie pamiętam ani trochę. A czy chciałbym coś zmieniać w tym dniu? Oczywiście, że nie! Wystarczy, że znów bym go nie zapomniała. 

Kojarzycie te wszystkie filmy, w których spełnia się czyjeś życzenie, ale nic nie jest takie, jak być powinno? Jak na przykład znikająca rodzina Kevina? Jeśli tak, to ostrzegam Was tylko raz i słuchajcie uważnie, bo nie będę powtarzać - nigdy nie proście w myślach, żeby zapomnieć o trudnych albo stresujących chwilach. I mówię to z własnych doświadczeń.
Chciałabym wrócić do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo ciężko wybrać mi tylko jeden dzień ponieważ było ich na pewno wiele więcej. Na pewno najpiękniejszymi i niezapomnianymi w moim życiu momentami (dniami) były porody moich synów - bezwapnienia wróciłabym do tych dni i przeżyła je ponownie bez żadnych zmian. 
Pomimo tych wszystkich skutków ubocznych jakie są bóle porodowe myślę ze były to najpiękniejsze chwile i nic nie przebije takiego cudu.
Również najpiekszniejszym dniem mojego życia (pewnie każdej panny młodej) jest ślub z ukochanym mężczyzna.
Czym jest życie bez miłości? Miłość macierzyńska bezwarunkowa na wieki.
Miłość z wyboru -" ...i ślubuje Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńska oraz ze Cię nie opuszczę aż do smerci..." 
"Nic dwa razy się nie zdaża...' - bezwątpienia nie zmieniłabym nic, a cieszyłabym się  z możliwości przeżycia tego jeszcze raz.  😍  

Bardzo ciężko wybrać mi tylko jeden dzień ponieważ było ich na pewno wiele więcej. Na pewno najpiękniejszymi i niezapomnianymi w moim życiu momentami (dniami) były porody moich synów - bezwapnienia wróciłabym do tych dni i przeżyła je ponownie bez żadnych zmian. 
Pomimo tych wszystkich skutków ubocznych jakie są bóle porodowe myślę ze były to najpiękniejsze chwile i nic nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej