Samoprzylepny papier

Mark Twain był wielkim fanem scrapbooków – z każdej swojej podróży przywoził pamiątki, zdjęcia i wycinki, które potem pieczołowicie i z poświęceniem wklejał do specjalnych książek. Z czasem jednak zaczęło go to męczyć – praca z klejem była bardzo trudna i niejednokrotnie doprowadzała do zniszczenia cennych pamiątek. Wpadł więc na pomysł drukowania kartek papieru z naniesionymi cienkimi paskami kleju, które wystarczyło tylko zmoczyć. Swój wynalazek opatentował w 1872 – najprawdopodobniej była to jedyna rzecz, która Twainowi przynosiła dochód.

Łóżko wodne

Kariera Roberta A. Heinleina, jako pisarza science fiction, pozwalała mu na wymyślanie wielu różnych rzeczy. Ale tak naprawdę to życie, a dokładnie gruźlica, na którą zachorował w 1930, przyniosło mu wynalazek, z którego wiele osób korzysta na co dzień. Wymyślił łóżko, które we wnętrzu miało wodę - zamiast sprężyn, potrafiących boleśnie dać się we znaki rekonwalescentom spędzającym w pozycji leżącej mnóstwo czasu. Swój wynalazek Heinlein opisał po raz pierwszy w 1942, a potem wykorzystywał w wielu książkach, w tym w Obcym w obcym kraju. Heinlein oficjalnie nigdy nie opatentował łóżka wodnego, ba! nigdy go nie zbudował!

Maszyna do chipsów Pringles

Zanim opublikował swoją pierwszą docenioną przez krytyków powieść „Piąta głowa Cerbera”, Gene Wolfe pracował w Procter & Gamble jako inżynier (zgodnie zresztą ze swoim wykształceniem). W trakcie pracy wpadł na pomysł, aby identycznie uprażone chipsy umieszczać w cylindrycznym opakowaniu, które teraz zna praktycznie cały świat. Pomimo uderzającego wręcz podobieństwa nie wiadomo, czy twarz autora była pierwowzorem wizerunku, który widnieje na opakowaniach chipsów.

Satelity geostacjonarne

Co prawda Arthur C. Clarke nie jest bezpośrednim wynalazcą satelitów geostacjonarnych, to walnie przyczynił się do rozpoczęcia dyskusji nad nimi i w konsekwencji do ich stworzenia. W 1945 roku opublikował artykuł pt. „Extra-Terrestrial Releys – Can Rocket Stations Give Worldwide Radio Coverage”, w którym wyłuszczał swoje stanowisko. 17 lat później pojawił się pierwszy satelita Telstar, który wykorzystał jego pomysł. Na cześć autora „Odysei kosmicznej 2001” orbita geostacjonarna zwana bywa orbitą Clarke'a.

Układ zastawkowy

Roald Dahl znany jest głównie jako autor książek dla dzieci – ma on jednak na swoim koncie wynalazek wykorzystywany w neurochirurgii. Kiedy jego pięciomiesięczny syn Theo uległ w 1960 wypadkowi samochodowemu Dahl współpracował z lekarzami, aby stworzyć mechanizm, który odprowadzałby nadmiar nagromadzonego w mózgu płynu. Układ zastawkowy, zwany też zastawką Wade'a-Dahla-Tilla wykorzystywany jest m.in. przy leczeniu wodogłowia.

Longpen

Na koniec wynalazek chyba najciekawszy i dla nas, czytelników, najbardziej przydatny. Margaret Atwood, zmęczona długimi podróżami promocyjnymi swoich książek, wpadła na pomysł, aby pojawiać się na spotkaniach z czytelnikami „zdalnie” - oczywiście samo to, nie jest niczym innowacyjnym – ale Atwood wpadła na pomysł jak dawać zdalnie autografy! Pisarka stworzyła Long-Distance Autograph Pen (Longpen), który wykorzystuje ekran dotykowy tabletu, który jest w rękach autorki i sztuczne ramię, które znajduje się miejscu, w którym odbywa się spotkanie autorskie. Urządzenie zadebiutowało w 2006 roku i co prawda nie działa zawsze idealnie, ale ponoć trwają prace mające na celu wykorzystywanie go w bankowości.

źródło: www.mentalfloss.com