Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że po "Niechcianą prawdę" Agaty Kołakowskiej sięgałam z "pewną dozą nieśmiałości". Otóż z reguły nie lubię polskich powieści obyczajowych, sygnowanych jako te przeznaczone dla kobiet. No cóż - nie boję się tego przyznać, ale jestem do nich uprzedzona.

Obawiałam się, że "Niechciana prawda" będzie kolejną powieścią o zranionej kobiecie, która postanawia "wziąć życie za bary" i rozpocząć nowy rozdział, zaraz pozna miłość swojego życia (tym razem już tę prawdziwą), z którą spędzi resztę dni żyjąc długo i szczęśliwie.
Generalnie... można było tak tę książkę podsumować. Bo o tym ona jest - o pogodzeniu się z rzeczywistością i zostawieniu za sobą przeszłości, na którą nie ma się już wpływu.
Mimo wszystko książka pozytywnie zaskakuje. Nie jest to sztampowa powiastka dla kobiet. Napisana jest ciekawie, nie ckliwie, nie infantylnym stylem.
Naprawdę dobrze się ją czyta i serdecznie ją polecam.

Muszę przyznać, że po "Niechcianą prawdę" Agaty Kołakowskiej sięgałam z "pewną dozą nieśmiałości". Otóż z reguły nie lubię polskich powieści obyczajowych, sygnowanych jako te przeznaczone dla kobiet. No cóż - nie boję się tego przyznać, ale jestem do nich uprzedzona.

Obawiałam się, że "Niechciana prawda" będzie kolejną powieścią o zranionej kobiecie, która postanawia...

Książka zła nie jest. Typowa opowieść obyczajowa - przedstawiająca zawiłe relacje rodzinne, dotykająca takich spraw jak małżeństwo, dzieci, rozwód, niespełnione oczekiwania względem bliskich osób, poczucie winy a wreszcie - wybaczenie i akceptacja. Wszystko osadzone w atmosferze skrywanej tajemnicy, winy i chęci jej odkupienia.

Daję taką ocenę, ponieważ powieść niczym mnie nie zachwyciła, nie zaskoczyła. Jest to dobra książka obyczajowa, natomiast bez "efektu WOW". Generalnie - warta przeczytania w przypadku wolnego, leniwego popołudnia ;)

Książka zła nie jest. Typowa opowieść obyczajowa - przedstawiająca zawiłe relacje rodzinne, dotykająca takich spraw jak małżeństwo, dzieci, rozwód, niespełnione oczekiwania względem bliskich osób, poczucie winy a wreszcie - wybaczenie i akceptacja. Wszystko osadzone w atmosferze skrywanej tajemnicy, winy i chęci jej odkupienia.

Daję taką ocenę, ponieważ powieść niczym...

Okej okej - być może słowo "arcydzieło" brzmi trochę zbyt patetycznie.
Ale kurczaki - nie mogłam dać niższej oceny!
Książka jest wyśmienita, rewelacyjna! Już nie pamiętam, abym czytała tak dobrą pozycję... historię, która by mnie tak wciągnęła.
Jestem pełna podziwu dla autorki - czytając "Zaginioną dziewczynę" myślałam sobie w duchu "Ależ ta babka miała łeb! Jaką trzeba mieć wyobraźnię, żeby wymyśleć tak pokręconą fabułę!".

To nie tylko dobry kryminał. To również świetna powieść obyczajowa, dotykająca tematyki małżeństwa, bliskości. Ksiązka powala zwrotami akcji, portretami psychologicznymi głównych bohaterów, sposobem pisania. Powinna się spodobać dokładnie każdemu.

PS. Obejrzałam film... ale nie jest nawet w 1/4 tak dobry jak książka.

Okej okej - być może słowo "arcydzieło" brzmi trochę zbyt patetycznie.
Ale kurczaki - nie mogłam dać niższej oceny!
Książka jest wyśmienita, rewelacyjna! Już nie pamiętam, abym czytała tak dobrą pozycję... historię, która by mnie tak wciągnęła.
Jestem pełna podziwu dla autorki - czytając "Zaginioną dziewczynę" myślałam sobie w duchu "Ależ ta babka miała łeb! Jaką trzeba...