Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po raz kolejny w przypadku Zelaznego miałem wrazenie, że czytam rozszerzony wstęp do większej opowieści, a książka skończyła się, zanim zdążyła na dobre rozkręcić. Przeczytać jak najbardziej warto - dużo świetnych pomysłów, kilka z nich później autor w Amberze wykorzysta), a przede wszystkim jedna z bardziej oryginalnych koncepcji podróży w czasie z jaką się spotkałem.

Po raz kolejny w przypadku Zelaznego miałem wrazenie, że czytam rozszerzony wstęp do większej opowieści, a książka skończyła się, zanim zdążyła na dobre rozkręcić. Przeczytać jak najbardziej warto - dużo świetnych pomysłów, kilka z nich później autor w Amberze wykorzysta), a przede wszystkim jedna z bardziej oryginalnych koncepcji podróży w czasie z jaką się spotkałem.

Akunin did it again! Kolejna świetna pozycja w dorobku tego pisarza, tym razem bierze on na warsztat Forsytha i częściowo klimaty noir. Ale i tak największe wrażenie robi intryga - odpowiednio "zakręcona" i myląca fałszywymi tropami, a przy tym diabelnie przewrotna i poniekąd dająca do myślenia. Dochodzi również kilku świetnych bohaterów - część z nich odpada już na etapie tego tomu, co do reszty - mam nadzieję, że Akunin wstrzyma swoje sadystyczne zapędy i pozwoli im pożyć nieco dłużej.

Akunin did it again! Kolejna świetna pozycja w dorobku tego pisarza, tym razem bierze on na warsztat Forsytha i częściowo klimaty noir. Ale i tak największe wrażenie robi intryga - odpowiednio "zakręcona" i myląca fałszywymi tropami, a przy tym diabelnie przewrotna i poniekąd dająca do myślenia. Dochodzi również kilku świetnych bohaterów - część z nich odpada już na etapie...

Ot, taki fanfik - o różnicach względem sagi bazowej niech świadczy fakt, że w powieści Esslemonta mimo bardzo ograniczonych ram czasowych i jedynie dwójki głównych bohaterów często narracja prowadzona jest tak topornie, że trudno się połapać co do przebiegu akcji. Do Sagi Noc Noży nie wnosi niemal nic (poza okolicznościami "śmierci" Dassema Ultora), jako standalone kompletnie się nie sprawdza. Jedynie dla fanatyków MKP.

Ot, taki fanfik - o różnicach względem sagi bazowej niech świadczy fakt, że w powieści Esslemonta mimo bardzo ograniczonych ram czasowych i jedynie dwójki głównych bohaterów często narracja prowadzona jest tak topornie, że trudno się połapać co do przebiegu akcji. Do Sagi Noc Noży nie wnosi niemal nic (poza okolicznościami "śmierci" Dassema Ultora), jako standalone...