Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cała książkę przeczytałam w ponad 13 godzin z żalem rozłożone między obowiązki szkolne i domowe. W księgarni zrobiłam wielki błąd kierując się wpierw interesującą okładką, a nie chęcią zgłębienia się w treść, zgodnie z zasadą: ,,Jeśli ostatnie zdanie na 143 stronie mnie zainteresuje'', którą kieruję się już ładnych parę lat. Jednakże, z pustym portfelem i dziką satysfakcją zasiadłam do czytania już w autobusie nie mogąc się doczekać upojnych chwil z ''TY''.
Cóż, mogę tak powiedzieć: książka zwaliła mnie z nóg. W szczególności za dość nietypową narrację, która nie pojawia się tak często w literaturze, jak bym tego chciała. Równomiernie rozłożone napięcie nie pozwalało mi odejść od lektury, a kiedy już z ciężkim sercem to zrobiłam, jedyne o czym myślałam przez osiem godzin lekcyjnych, to o Logistyku i Słodkich Szmatach. Co najbardziej mnie urzekło podczas czytania, to element zaskoczenia. Ciekawość dalszych wydarzeń jaką nabawiło mnie obcowanie z kunsztem Drvenkara, nie pozwalała się skupić na niczym innym, jak na motywach Podróżnika, a raczej na ich braku.
Z czego chyba jestem najbardziej zadowolona, to fabuła thrilleru. Tak naprawdę, już pomysł sam w sobie jest bardzo ciekawy i wystarczający, aby zaciągnąć mnie do księgarni. Jednakże sposób w jakim została zaserwowana czytelnikowi, przedstawianie jej z wielu różnych perspektyw, na wiele sposobów, tak, aby tworzyło to dynamiczną całość - mistrzostwo. Można powiedzieć, że podczas historii z perspektywy różnych bohaterów, utożsamiałam się z nimi bardziej niż chciałam. Nie miałam na to wpływu. ''Ty'' Drvenkara sprawiło, że czułam się jak Słodka Szmata co, nie ukrywam, bardzo mi się podobało.
Wszystkie wydarzenia doprowadziły do finału, w którym atmosfera eksplodowała, rozwalając i mnie przy tym na kawałki.
Dawno nie czytałam tak świetnej książki i obawiam się, że nie przeczytam prędko. Smutne, prawda?

Cała książkę przeczytałam w ponad 13 godzin z żalem rozłożone między obowiązki szkolne i domowe. W księgarni zrobiłam wielki błąd kierując się wpierw interesującą okładką, a nie chęcią zgłębienia się w treść, zgodnie z zasadą: ,,Jeśli ostatnie zdanie na 143 stronie mnie zainteresuje'', którą kieruję się już ładnych parę lat. Jednakże, z pustym portfelem i dziką satysfakcją...

Książkę czytało się bardzo szybko. Dość spójna historia, ciekawa. Polecam.

Książkę czytało się bardzo szybko. Dość spójna historia, ciekawa. Polecam.