Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Wielcy mordercy, podobnie jak ludzie odznaczający się wielkością na innych polach, mają oczy niebieskie"

"Pod koniec dziewiętnastego wieku w Chicago, wśród dymu fabryk i łoskotu pociągów,
mieszkało dwóch ludzi. Obaj byli przystojni, niebieskoocy i niezwykle utalentowani w
dziedzinach, jakimi przyszło im się w życiu zajmować. Każdy z nich uosabiał jeden z
elementów wielkiej dynamiki, która charakteryzowała amerykański pęd ku dwudziestemu
wiekowi. Pierwszy był architektem, twórcą wielu najważniejszych budynków w Ameryce,
między innymi Flatiron [1] Building w Nowym Jorku i dworca kolejowego Union Station w
Waszyngtonie. Drugi był mordercą, jednym z najbardziej „płodnych” w historii, a także
archetypem amerykańskiego wielkomiejskiego seryjnego zabójcy. Choć ci dwaj mężczyźni
nigdy się nie spotkali, przynajmniej oficjalnie, ich losy związało z sobą jedno magiczne
wydarzenie — wydarzenie, które prawie zniknęło w mrokach niepamięci, ale w swoim
czasie było postrzegane jako siła niosąca przemiany niemal równie wielkie jak wojna
secesyjna.
Na następnych stronach opowiem historię tych ludzi i tego wydarzenia, ale muszę
najpierw ostrzec czytelników: bez względu na to, jak dziwne czy makabryczne wydadzą
się wam niektóre opisane tutaj zdarzenia, niniejsza książka nie jest fikcją..."

"Wielcy mordercy, podobnie jak ludzie odznaczający się wielkością na innych polach, mają oczy niebieskie"

"Pod koniec dziewiętnastego wieku w Chicago, wśród dymu fabryk i łoskotu pociągów,
mieszkało dwóch ludzi. Obaj byli przystojni, niebieskoocy i niezwykle utalentowani w
dziedzinach, jakimi przyszło im się w życiu zajmować. Każdy z nich uosabiał jeden z
elementów...

"Wielcy mordercy, podobnie jak ludzie odznaczający się wielkością na innych polach, mają oczy niebieskie"

"Pod koniec dziewiętnastego wieku w Chicago, wśród dymu fabryk i łoskotu pociągów,
mieszkało dwóch ludzi. Obaj byli przystojni, niebieskoocy i niezwykle utalentowani w
dziedzinach, jakimi przyszło im się w życiu zajmować. Każdy z nich uosabiał jeden z
elementów wielkiej dynamiki, która charakteryzowała amerykański pęd ku dwudziestemu
wiekowi. Pierwszy był architektem, twórcą wielu najważniejszych budynków w Ameryce,
między innymi Flatiron [1] Building w Nowym Jorku i dworca kolejowego Union Station w
Waszyngtonie. Drugi był mordercą, jednym z najbardziej „płodnych” w historii, a także
archetypem amerykańskiego wielkomiejskiego seryjnego zabójcy. Choć ci dwaj mężczyźni
nigdy się nie spotkali, przynajmniej oficjalnie, ich losy związało z sobą jedno magiczne
wydarzenie — wydarzenie, które prawie zniknęło w mrokach niepamięci, ale w swoim
czasie było postrzegane jako siła niosąca przemiany niemal równie wielkie jak wojna
secesyjna.
Na następnych stronach opowiem historię tych ludzi i tego wydarzenia, ale muszę
najpierw ostrzec czytelników: bez względu na to, jak dziwne czy makabryczne wydadzą
się wam niektóre opisane tutaj zdarzenia, niniejsza książka nie jest fikcją..."

"Wielcy mordercy, podobnie jak ludzie odznaczający się wielkością na innych polach, mają oczy niebieskie"

"Pod koniec dziewiętnastego wieku w Chicago, wśród dymu fabryk i łoskotu pociągów,
mieszkało dwóch ludzi. Obaj byli przystojni, niebieskoocy i niezwykle utalentowani w
dziedzinach, jakimi przyszło im się w życiu zajmować. Każdy z nich uosabiał jeden z
elementów...

Znakomita! Uwielbiam takie klimaty:)

Znakomita! Uwielbiam takie klimaty:)