Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo jak śmierć, potężna jest miłość. Patrycja Żurek napisała książkę, w której przedstawiła (rzadziej słyszane na co dzień) argumenty kobiety, która pragnie urodzić dziecko z wadą letalną, która ma siłę, by zmierzyć się z jego chorobą i śmiercią. W życiu często jest tak, że kobieta w takiej sytuacji zostaje sama - tu - Róża ma wyrozumiałego, niezwykle dojrzałego mężczyznę u boku. Seweryn dla żony i córki jest w stanie przeciwstawić się całemu światu, a co ważniejsze - dać im miłość i wsparcie. Myślę, że w realu bywa gorzej, ale z przyjemnością poznałam mądrych, odpowiedzialnych i odważnych bohaterów, których wykreowała pani Patrycja. Polecam tę książkę tym, którzy poszukują nadziei i tym, którzy naprawdę próbują zrozumieć czym jest wolność wyboru i godność człowieka. Cóż, wielkie słowa, ale może właśnie brakuje nam wielkich słów?
Autorka pisze językiem żywym i wartkim, bardzo współczesnym i pięknym. Dziękuję

Bo jak śmierć, potężna jest miłość. Patrycja Żurek napisała książkę, w której przedstawiła (rzadziej słyszane na co dzień) argumenty kobiety, która pragnie urodzić dziecko z wadą letalną, która ma siłę, by zmierzyć się z jego chorobą i śmiercią. W życiu często jest tak, że kobieta w takiej...

Rozwiń Zwiń

Każdy przeżył kiedyś swoją pierwszą miłość...Chyba każdy ją pamięta, ale niewielu potrafi tak zajmująco opowiadać o tym, jak pierwsza miłość wpływa na losy zakochanej/zakochanego, obdarzonej/obdarzonego miłością, jak wiele zależy od tego, czy potrafimy odróżnić miłość od chwilowego zauroczenia, czy potrafimy odważnie przyznać się do miłości, zawalczyć o nią...Nie zawsze bowiem w życiu mamy tytułową drugą lub trzecią szansę.
Recenzowana książką jest debiutem Autorki, w moim czytelniczym doświadczeniu - druga książka Hanny Bilińskiej-Stecyszyn. Niewątpliwym atutem pisarstwa Autorki jest umiejętność budowania wiarygodnych losów swoich bohaterów, dbając o wierność historycznym realiom - w przypadku tej konkretnej książki - Polski lat siedemdziesiątych i późniejszych. Można oczywiście zarzucić Autorce, że akcja toczy się zbyt gładko, że historia Basi, Dany, Ali jest zbyt ckliwa, bo czy można uwierzyć, że ludzie są dobrzy, że tak chętnie i z takim poświęceniem pomagają nieznajomym, że tak się wszystko układa? Uważny czytelnik wyczyta pomiędzy wierszami różnego rodzaju bardzo trudne sprawy: alkoholizm, śmierć dziecka, przemocowy dom - ale Hann Bilińska-Stecyszyn, opowiadając historię Andrzeja i Basi, Martina i Ali oraz Dany i Michała, chce skupić naszą uwagę na tym, co dobre, chce byśmy uwierzyli, że jest nadzieja, że jest druga szansa, a czasem trzecia...Może mniej piękna niż wszystkie te historie, które mają szczęśliwy finał w Miasteczku, ale naprawdę warto mieć nadzieję i najważniejsze - nie można pozostawać biernym.
W mojej opinii książki Autorki, to opowieści o woli życia, o potrzebie wiary w drugiego człowieka,
PS
Każda miłość jest pierwsza:)

Każdy przeżył kiedyś swoją pierwszą miłość...Chyba każdy ją pamięta, ale niewielu potrafi tak zajmująco opowiadać o tym, jak pierwsza miłość wpływa na losy zakochanej/zakochanego, obdarzonej/obdarzonego miłością, jak wiele zależy od tego, czy potrafimy odróżnić miłość od chwilowego zaurocz...

Rozwiń Zwiń

Książkę przeczytałam dzięki BT Czytam dla przyjemności.
Muszę powiedzieć, że sam początek nie bardzo mnie zachęcił. Ot, kolejna książka o młodej dziewczynie, która szuka miłości, jest w momencie dość trudnym życiowo....i na szczęście Autorka zadbała, by dalsza opowieść potoczyła się już mniej stereotypowo.
Oto przenosimy się w czasie i głównym bohaterem staje się Janek, który swoje prawdziwe pochodzenie odkrywa dosyć późno, ale nie będę zdradzać fabuły.
Mocną stroną książki jest gęsto tkana fabuła o losach trojga przyjaciół, którym przyszło wzrastać niedaleko Chłodnego Morza (określenie pożyczone od Pawła Huelle) w tragicznych dla całej Europy drugiej wojny światowej. To niewątpliwy walor tek książki - rzetelne osadzenie w historycznej rzeczywistości i ukazanie całej złożoności sytuacji ludzi, którym ci, wywołujący wojny, zniszczyli młodość, dom, wiarę w drugiego człowieka. A przecież Janek, Klara, Wilii i inni chcieli po prostu żyć i kochać, tworzyć, cieszyć się światem.
Polecam tę powieść tym, którzy lubią poznawać historię ludzi i miejsc, z całą paletą blasków i cieni ich losów. Czytelnikom świadomym ulotności i przemijania ludzi, po których zostają obrazy, domy, suknie i to one są znakami trwania.

Książkę przeczytałam dzięki BT Czytam dla przyjemności.
Muszę powiedzieć, że sam początek nie bardzo mnie zachęcił. Ot, kolejna książka o młodej dziewczynie, która szuka miłości, jest w momencie dość trudnym życiowo....i na szczęście Autorka zadbała, by dalsza opowieść potoczyła się już m...

Rozwiń Zwiń