Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy możliwe jest napisanie książki zaangażowanej politycznie, o wysokim poziomie artystycznym z wciągającą fabułą, nie stającej się jednocześnie jednowymiarowym panegirykiem opinii autora? Czy próba napiętnowania mechanizmów i grzechów świata, (czy też tylko przywódców bogatszej jego części), może być interesująca dla polskiego czytelnika? Już po kilku zdaniach opisu oraz po bardzo emocjonalnej przedmowie Pawła Śmieszka, autora "Imperium głupców. Korpokracja", te pytania muszą pojawić się w głowie każdego czytelnika. Puentując ten przydługi wstęp, mogę odpowiedzieć, że moim prywatnym zdaniem - tak.
Oparta na wydawałoby się wytartym schemacie amnezji historia Jerrego Dawsona, staje się fantastyczną platformą dla wyobraźni Autora, prowadzącą swojego Bohatera równolegle z historią współczesnych Stanów Zjednoczonych. Wszystkie dane i fakty do jakich dotarł Jerry, są na końcu książki zebrane i opisane w przypisach przez Autora. Wyłaniająca się imponująca piramida powiązań polityki i biznesu na najwyższych szczeblach U. S. A. może czasem czytelnika przytłaczać. I mimo uważnego wplecenia ich w dialogi i stopniowy rozwój akcji przez Twórcę, ilość zebranych informacji przygniata. Najpierw moralnie - czasem nie mieści się w głowie, jak brudna potrafi być walka o polityczną władzę, ale z czasem - i tu malutki minus - te wielkie sumy i liczby (jak u Szymborskiej!:-), listy firm i nazwisk, dla osoby nie zorientowanej politycznie mogą być nużące. Piszę to, jako taki właśnie czytelnik. Ale też jako czytelnik, który zafascynował się historią i życiem Jerrego pomimo tego. W zasadzie dałem się wciągnąć w jego dwa żywoty - ten sprzed i po amnezji. Tu duże słowa uznania dla Pawła Śmieszka, za umiejętne zbudowanie subtelnych odcieni tej samej postaci w jednej książce. Generalnie osobistości, które spotkamy razem z Jerrym, nakreślone są przez Autora z dużym wyczuciem i fantazją (wielkie ukłony za wszystkie postaci kobiece - a Jasmine to bogini).
Reasumując: cudowny mariaż kryminału, książki dziennikarskiej i subiektywnej wycieczki po nie tak odległej historii świata ze wspaniałym przewodnikiem, który nie kryje swych antyglobalistycznych poglądów.

Czy możliwe jest napisanie książki zaangażowanej politycznie, o wysokim poziomie artystycznym z wciągającą fabułą, nie stającej się jednocześnie jednowymiarowym panegirykiem opinii autora? Czy próba napiętnowania mechanizmów i grzechów świata, (czy też tylko przywódców bogatszej jego części), może być interesująca dla polskiego czytelnika? Już po kilku zdaniach opisu oraz...