Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedyś to się pisało sf...

Nienawidzę grubych książek i niech się walą wszelkie sagi po pierdylion tomów każda. I właśnie dlatego uwielbiam starą dobrą fantastykę. Jedna powieść, jeden strzał i pozamiatane.

Dick tak właśnie pisze. Mimo że wciąż i wciąż eksploruje kilka swoich pomysłów, naświetla je z różnych stron, to nie ma nudy i ziewania. Jest radocha.

Ziemia w przyszłości jest kontrolowana przez Obcych (może teraz też jest?) i ci podli obcy wpadają na pomysł, by o prawach własności (i innych dziedzinach życia) decydowała gra przypominająca "Monopoly."

Główny bohater, facet o potrzaskanej psychice, marzy o popełnieniu samobójstwa, bo może ono rozwiązać kilka jego problemów. Definitywnie rozwiązać.

No i ten nasz desperat jest jedyną osobą na świecie, która może naszych Obcych ograć...

Nikt nie wiem, kto kim jest, bo Obcy mogą zmieniać swoje kształty. Dużo latających samochodów, gadatliwych sprzętów domowych.

Szaleństwo nieprzewidywalności.

Krótkotrwałe, bo to krótka książka.

Mówiłem już, że nie lubię długich powieści?

Kiedyś to się pisało sf...

Nienawidzę grubych książek i niech się walą wszelkie sagi po pierdylion tomów każda. I właśnie dlatego uwielbiam starą dobrą fantastykę. Jedna powieść, jeden strzał i pozamiatane.

Dick tak właśnie pisze. Mimo że wciąż i wciąż eksploruje kilka swoich pomysłów, naświetla je z różnych stron, to nie ma nudy i ziewania. Jest radocha.

Ziemia w...

Przyjemna lektura. Autor nie odkrywa Ameryki, ani Marsa, ale jest OK.

Słuszna linia fabularna. Prosto i do celu. Stare dobre schizy kolonizatorów. Klaustrofobia i dragi jako lekarstwo na wszystko.

Dużo cyberpunkowego sznytu. Dużo thrillera i naukowych spekulacji.

Kłania się Dick, kłaniają się inni wielcy.

Daje radę ta powieść.

Przyjemna lektura. Autor nie odkrywa Ameryki, ani Marsa, ale jest OK.

Słuszna linia fabularna. Prosto i do celu. Stare dobre schizy kolonizatorów. Klaustrofobia i dragi jako lekarstwo na wszystko.

Dużo cyberpunkowego sznytu. Dużo thrillera i naukowych spekulacji.

Kłania się Dick, kłaniają się inni wielcy.

Daje radę ta powieść.

Zajdel jak zwykle mistrzowsko. Rewelacyjny, z miłą dla oka okładką, zbiór opowiadań maestra. Celnie, prosto do celu, nierzadko przewrotnie. Pomysły momentami proste i genialne w swojej prostocie. Uczta dla mnie i każdego fana polskiego s-f.

Można psioczyć, że elementy scenografii tych tekstów już się przejadły, ale w niczym to nie przeszkadza czytelnikom. A nawet odwrotnie. Opowiadania te zamieszczone są w jakimś wiecznym "jutro" i dzięki temu są zawsze czytelne i czasem aktualne.

Polecam najgoręcej.

Zajdel jak zwykle mistrzowsko. Rewelacyjny, z miłą dla oka okładką, zbiór opowiadań maestra. Celnie, prosto do celu, nierzadko przewrotnie. Pomysły momentami proste i genialne w swojej prostocie. Uczta dla mnie i każdego fana polskiego s-f.

Można psioczyć, że elementy scenografii tych tekstów już się przejadły, ale w niczym to nie przeszkadza czytelnikom. A nawet...