Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawda, jak dzikie zwierzę, jest zbyt silna, by pozostać w zamknięciu.

Prawda, jak dzikie zwierzę, jest zbyt silna, by pozostać w zamknięciu.

- Oko za oko. - I cały świat oślepnie.

- Oko za oko. - I cały świat oślepnie.

Amor deliria nervosa to nie jest choroba miłości. To choroba egoizmu.

Amor deliria nervosa to nie jest choroba miłości. To choroba egoizmu.

Zburzcie mury. W końcu o to właśnie chodzi. Człowiek nie wie, co się stanie, kiedy runą. Nie da się przeniknąć wzrokiem na drugą stronę, nie wie się, czy przyniesie to wolność, czy ruinę, porządek czy chaos. Czy będzie to raj czy zniszczenie. Zburzcie mury. W przeciwnym razie będziecie żyć ostrożnie, w lęku, będziecie budować barykady przeciwko nieznanemu, odmawiać modlitwy, by odegnać ciemność, i szeptać wersy pełne trwogi. W przeciwnym razie nigdy nie poznacie piekła. Ale nie poznacie też nieba. Nie dowiecie się co to znaczy oddychać pełną piersią, ani nie zaznacie radości latania. Wy wszyscy, gdziekolwiek jesteście: wy w strzelistych miastach i wy w małych wioskach. Znajdźcie w sobie to, co najtwardsze, kamienne bryły, żelazne pręty i ogniwa, i wyrzućcie precz. Umówmy się tak: zrobię to, jeśli i wy to zrobicie, teraz i na zawsze. Zburzcie mury.

Zburzcie mury. W końcu o to właśnie chodzi. Człowiek nie wie, co się stanie, kiedy runą. Nie da się przeniknąć wzrokiem na drugą stronę, nie wie się, czy przyniesie to wolność, czy ruinę, porządek czy chaos. Czy będzie to raj czy zniszczenie. Zburzcie mury. W przeciwnym razie będziecie żyć ostrożnie, w lęku, będziecie budować barykady przeciwko nieznanemu, odmawiać modlitwy, by...

Hałas i ruch to ostoja pogrążonych w żalu i poczuciu winy".

Hałas i ruch to ostoja pogrążonych w żalu i poczuciu winy".

- Masz broń? - pyta Tobiasa Peter. - Nie. Pomyślałem, że będę strzelał kulkami ze swojego nosa, i zostawiłem ją na górze.

- Masz broń? - pyta Tobiasa Peter. - Nie. Pomyślałem, że będę strzelał kulkami ze swojego nosa, i zostawiłem ją na górze.

- Nie bądź głupi. Uri, posłuchaj. Ja ją też kochałam, naprawdę. - Kogo? - pyta łamiącym się głosem. - Marlene. - Tak, wszyscy kochaliśmy Marlene. - Nie, nie to mam na myśli. - Kręci głową. Zamyka oczy. Jednak dopiero po kilku minutach jej dłoń staje się bezwładna.

- Nie bądź głupi. Uri, posłuchaj. Ja ją też kochałam, naprawdę. - Kogo? - pyta łamiącym się głosem. - Marlene. - Tak, wszyscy kochaliśmy Marlene. - Nie, nie to mam na myśli. - Kręci głową. Zamyka oczy. Jednak dopiero po kilku minutach jej dłoń staje się bezwładna.

Every day, streets papered with more and more for . Reward, reward, reward. Reward for information. If you see something, say something. A paper town, a paper world: paper rustling in the airm whispering to me, hissing out a message of posion and jealousy. If you know something, do something. I'm sorry, Lena.

Every day, streets papered with more and more for . Reward, reward, reward. Reward for information. If you see something, say something. A paper town, a paper world: paper rustling in the airm whispering to me, hissing out a message of posion and jealousy. If you know something, do something. I'm sorry, Lena.