Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pochłonął mnie opis tej niezwykłej i nieznanej mi bliżej bitwy, z epoki gdy zbliżał się kres potężnych żaglowych okrętów liniowych rodem z bitwy pod Trafalgarem, a nie zdążyły się jeszcze pojawić dreadnoughty. Epoki stosunkowego spokoju na morzach. Książka opisuje rywalizację pancerza z małoskuteczną jeszcze wówczas artylerią. Odrodzenie zabójczej taktyki taranowania okrętów przeciwnika.
Autor na wstępnie interesująco wprowadza nas w aspekty i niuanse tej przejściowej w marynarce epoki, by następnie zasypać czytelnika nużącymi informacjami o rodzajach artylerii, posługując się szeregiem nieznanych skrótów i dużą ilością danych. Wystarczy jednak dotrwać do początku morskiego oblężenia Lissy, gdzie opis scen batalistycznych przywraca książce barwę i tempo narracji. Relacja z oblężenia wydaje się jednak mimo wszystko statyczna, gdy skonfrontujemy ją z ostatnim rozdziałem czyli opisem samej bitwy, w którym dynamika narracji zaskakuje nieco już znudzonego i otępiałego czytelnika. Nagle bryza rozwiewa mu włosy, czuje smak morskiej wody, wpada w chaos bitwy manewrowej gdzie wielkie okręty na pełnej szybkości próbują staranować przeciwnika, doznaje zawrotów głowy od nagłych zwrotów i uników, mijanek na centymetry, morderczych salw pełnoburtowych z najbliższej odległości, pożarów i dewastacyjnych skutków taranowania. Ogólnie polecam

Pochłonął mnie opis tej niezwykłej i nieznanej mi bliżej bitwy, z epoki gdy zbliżał się kres potężnych żaglowych okrętów liniowych rodem z bitwy pod Trafalgarem, a nie zdążyły się jeszcze pojawić dreadnoughty. Epoki stosunkowego spokoju na morzach. Książka opisuje rywalizację pancerza z m...

Rozwiń Zwiń