Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z zainteresowaniem sięgnąłem po tę pozycję. Pisana jest krótkimi rodziałami, co ułatwia jej czytanie i nie ma wielkiej draki, jak trzeba nagle przerwać. Zazwyczaj zdąży się ten "jeszcze jeden" rodział skończyć. Co do samej treści to jest intrygująco i wciągająco. Zbrodnia popełniona w przeszłości ma swoje odbicie w przyszłości. Tropy są podawane z rozsądkiem i można się spokojnie zastanawiać nad tym, kto jak i dlaczego. Bohaterowie tej powieści sympatyczni i z czasem się im kibicuje. Sam nie raz nie dwa czułem to co oni przeżywają w takiej chwili, jaka była akurat opisana.
Pozycja zdecydowanie warta przeczytania, tym bardziej, że czyta się ją szybko.

Z zainteresowaniem sięgnąłem po tę pozycję. Pisana jest krótkimi rodziałami, co ułatwia jej czytanie i nie ma wielkiej draki, jak trzeba nagle przerwać. Zazwyczaj zdąży się ten "jeszcze jeden" rodział skończyć. Co do samej treści to jest intrygująco i wciągająco. Zbrodnia popełniona w przeszłości ma swoje odbicie w przyszłości. Tropy są podawane z rozsądkiem i można się...

Niniejsza książka należy do tych, które szybko się czyta. Z początku mała rozpiska kto kim jest i od kogo, co jest ważne, a potem rozpoczyna się właściwa historia. Jak to w kryminałach, ktoś musi umrzeć. I to w najmniej odpowiednim momencie. Tutaj i z tym się spotkamy, ale efekt tego nie zadowoli wszystkich. Aby zdobyć trofeum, trzeba wziąć udział w grze. I to wokół tej gry cała zabawa się toczy. Autorka dość sprawnie tłumaczy zasady gry. Na upartego sami możemy brać w niej udział...w sumie to robimy, ale raczej pośrednio niż bezpośrednio. Mamy do czynienia z wskazówkami, które możemy spróbować rozwiązać sami albo poczekać, aż bohaterowie tej historii zrobią to za nas. Mają jednak pewną przewagę, bo wiedzą wg jakich zasad osoba organizująca tą imprezę je tworzyła. Sama historia jest dość ciekawa, zagadki choć takie same, nie sprawiają znużenia. Jednak co mnie zaskoczyło, to nie raz występujące skoki czasu. Mam na myśli to, że czytając jeden akapit drugi wzbudzał we mnie odczucia, że coś mi umknęło. Nie pomagało czytanie strony od nowa. Nadal pozostało takie uczucie.
Niemniej jednak było to tylko kilka razy i nie stanowi utrudnienia w czytaniu. Książka nie powoduje zmęczenia. Niektórych rzeczy można się domyślić jeszcze sporo przed końcem historii. Była to dobra rozrywka, która jest dobrą wizytówką autorki. Bawiłem się przy niej dobrze i zapewne fani kryminałów, odnajdą w tej nieco chudszej powieści nieco odsapnięcia od skomplikowanych spraw.

Niniejsza książka należy do tych, które szybko się czyta. Z początku mała rozpiska kto kim jest i od kogo, co jest ważne, a potem rozpoczyna się właściwa historia. Jak to w kryminałach, ktoś musi umrzeć. I to w najmniej odpowiednim momencie. Tutaj i z tym się spotkamy, ale efekt tego nie zadowoli wszystkich. Aby zdobyć trofeum, trzeba wziąć udział w grze. I to wokół tej gry...

I po wielu miesiącach zakończyłem sagę rodziny Otorich. Wiem, że jest jeszcze piąty tom, ale on traktuje o wydarzeniach sprzed, czyli jest jakby prequelem. Sam chciałem skoncentrować się tylko na wydarzeniach z pierwszych czterech tomów. Jak się zapewne spodziewamy, tom ten jest zwieńczeniem wydarzeń ukazanych w poprzednich tomach. Podobnie jak poprzednie obfituje w ładne opisy fauny i flory oraz bitew. Jednak niektóre wydarzenia, podobnie z resztą jak to bywało wcześniej są opisane dość krótko. Czytając lekturę na początku było mi ciężko odnaleźć się w jej świecie. Mimo iż w zeszłym roku odświeżyłem sobie pierwsze tomy tej opowieści. Jednak im dalej w las, tym lepiej mi się czytało. Ilość zwrotów akcji i wątków, które się pojawiają jest duża, ale nie przytłacza. Da się nadążyć. Jednak mam wrażenie, że książka została o kilka(-naście) rozdziałów za szybko skończona, choć w stylu autorki. Były momenty wzruszeń oraz zdziwienia a także szybszego bicia serca jako reakcja na dziejących się na kartach książki wydarzeń. Zdecydowanie udane zamknięcie sagi rodu Otori, które wciąga tak jak poprzednie tomy.

I po wielu miesiącach zakończyłem sagę rodziny Otorich. Wiem, że jest jeszcze piąty tom, ale on traktuje o wydarzeniach sprzed, czyli jest jakby prequelem. Sam chciałem skoncentrować się tylko na wydarzeniach z pierwszych czterech tomów. Jak się zapewne spodziewamy, tom ten jest zwieńczeniem wydarzeń ukazanych w poprzednich tomach. Podobnie jak poprzednie obfituje w ładne...