Książka Zizka jest ciekawa również jak czyta się ją z dystansu, po pandemii. Felieton o "Putoganie" brzmi proroczo :-( A czy doswiadczenie pandemii będzie przyczyniać się do, jak chce autor, dobrego, a nie złego komunizmu? Warto to czujnie obserwować... Ale mimo wszystko niektóre felietony pozostawiają niedosyt, wadą niektórych z nich są nagłe zmiany tematu.

Książka Zizka jest ciekawa również jak czyta się ją z dystansu, po pandemii. Felieton o "Putoganie" brzmi proroczo :-( A czy doswiadczenie pandemii będzie przyczyniać się do, jak chce autor, dobrego, a nie złego komunizmu? Warto to czujnie obserwować... Ale mimo wszystko niektóre felietony pozostawiają niedosyt, wadą niektórych z nich są nagłe zmiany tematu.

Dosyć krótkie spostrzeżenia z początku pandemii, przewidywania na przyszłość. Z tego co znalazłam książeczka miała premierę światową 24 marca 2020, kiedy dopiero w Polsce wprowadzano stan epidemii. Trochę jest uniwersalnych prawd ale ogólnie jest to dosyć optymistyczna wizja jak pandemia może zmienić świat. Prawie 3 lata później i czyta się to bardzo ironicznie. Zapomnieliśmy jak wtedy szukało się dobrych rzeczy, jak najlepiej wypadły ruchy oddolnej pomocy.

Dosyć krótkie spostrzeżenia z początku pandemii, przewidywania na przyszłość. Z tego co znalazłam książeczka miała premierę światową 24 marca 2020, kiedy dopiero w Polsce wprowadzano stan epidemii. Trochę jest uniwersalnych prawd ale ogólnie jest to dosyć optymistyczna wizja jak pandemia może zmienić świat. Prawie 3 lata później i czyta się to bardzo ironicznie....

Jestem bardzo zawiedziony. Żiżek zawsze mówi że jest pesymistą, w tej książce jest naiwnym optymistą. Nie ma tu nic rewolucyjnego, ani nawet szczególnie radykalnego, ot manifest mdłego socjalliberalizmu na czas pandemii.

Żiżek znany jest z prowokacyjnych i nieco "edgy" stwierdzeń. Tutaj nie ma nic z tych rzeczy. Nie polecam

Jestem bardzo zawiedziony. Żiżek zawsze mówi że jest pesymistą, w tej książce jest naiwnym optymistą. Nie ma tu nic rewolucyjnego, ani nawet szczególnie radykalnego, ot manifest mdłego socjalliberalizmu na czas pandemii.

Żiżek znany jest z prowokacyjnych i nieco "edgy" stwierdzeń. Tutaj nie ma nic z tych rzeczy. Nie polecam

Spodziewałem się więcej po Zizku, a okazało się, że jego "proroctwa" już po 2 latach są tak zdezaktualizowane i nietrafione, że książka ta skończyć może jedynie na śmietniku historii.

Dziwne, że tak błyskotliwy umysł wypocił na szybko książkę pełną spostrzeżeń tak miałkich i frazesów tak banalnych, że nic z nich w zasadzie nie wynika. Lepiej byłoby dla niego gdyby tej książki nie napisał.

Spodziewałem się więcej po Zizku, a okazało się, że jego "proroctwa" już po 2 latach są tak zdezaktualizowane i nietrafione, że książka ta skończyć może jedynie na śmietniku historii.

Dziwne, że tak błyskotliwy umysł wypocił na szybko książkę pełną spostrzeżeń tak miałkich i frazesów tak banalnych, że nic z nich w zasadzie nie wynika. Lepiej byłoby dla niego gdyby tej...

Nawet jeśli nie zgadzam się z tym, co mówi Žižek to ulegam urokowi tego człowiek i bardzo lubię go słuchać, bo jego poglądy są wyjątkowo unikatowe. Nie za bardzo rozumiem idee pisania książki o jakimś zjawisku na szybko zaraz po jego rozpoczęciu jednak ze względu na osobę autora postanowiłem na nią zerknąć.

W 2022 roku pozycja ta jest już w dużym stopniu nie aktualna. Slavoj zresztą zdaje sobie z tego sprawę, bo wydał drugą część tej publikacji w Polsce nie zostało on jeszcze wydany. Możemy więc popatrzeć na to co filozofofi udało się przewidzieć, co się nie sprawdziło i jest tu trochę ciekawych myśli niestety przez szybką chęć zarobienia i wypowiedzenia się na głosny temat czyta się to jak luźne przemyślenia na kiblu, a nie sensowną analizę przemyślenia oczywiście kogoś inteligentnego, ale zdecydowanie tylko temat muskającego i spekulującego, więc nie wiele rzeczywiście potwierdzonych myśli na temat epidemi tu uświadczymy.

Pewnie sięgnę po tą drugą część, bo poruszono tu kilka ciekawych kwestii, które mam nadzieje zostaną bardziej rozwinięte.

Nawet jeśli nie zgadzam się z tym, co mówi Žižek to ulegam urokowi tego człowiek i bardzo lubię go słuchać, bo jego poglądy są wyjątkowo unikatowe. Nie za bardzo rozumiem idee pisania książki o jakimś zjawisku na szybko zaraz po jego rozpoczęciu jednak ze względu na osobę autora postanowiłem na nią zerknąć.

W 2022 roku pozycja ta jest już w dużym stopniu nie aktualna....

🦠Dzisiaj zaczęłam i dzisiaj skończyłam! Książeczka krótka, nieznanego mi wcześniej autora, jednego ze współczesnych filozofów. Žižek w humorystyczny, czasem brutalny a nawet przesadzony sposób punktuje krok po kroku nasze życie na początku pandemii.
🦠Zaczynamy od mechanizmu chińskiego, gdzie nie ma zaufania do władzy, ale utrzymywany jest też zamordyzm i konfrontacja tego wschodniego stylu życia, który na codzień nie jest spokojny chociażby przez wojny czy migracje, z naszym spokojnym zachodnim, nieprzystosowanym do kryzysu.
🦠Kolejne rozdziały to analiza naszych zachowań społecznych, dostrzeżenie faktu, że tak jak w filmach katastroficznych potrzebujemy katastrofy, by się zjednoczyć…a nawet wtedy mamy równych i równiejszych. Analizujemy też lockdown i zmęczenie zarówno tych zamkniętych w domach, jak i tych pracujących - ochrony zdrowia, służb mundurowych. Autor punktuje, że zamknięcie pokazało, że sami sobie jesteśmy sprawcami cierpienia w dążeniu do nieponiesienia porażki i bycia produktywnymi. Jednocześnie konfrontuje zależność od mediów z ewentualną kontrolą państwa nad tymi mediami.
🦠Jest miejsce na analizę wpływu na przyrodę - „kiedy przyroda atakuje nas wirusami, w pewien sposób odsyła nam nasz własny komunikat. A brzmi on: to, co mnie zrobiliście, ja teraz zrobię Wam.” Ostatecznie autor uzmysławia nam, że tak samo jak w ekologii - zrzucanie odpowiedzialności na nas, jednostki, ma na celu odsunięcie odpowiedzialności od władz i wielkich gospodarek.
🦠Podobało mi się też zdanie, że w czasie pandemii więcej skupialiśmy się na losie gospodarek, niż ludzi. Bardzo dobrze wypunktowane było również to, że nie wrócimy do normalności, bo nic już nie będzie takie, jak przed pandemią.
🦠Książeczka zawiera jeszcze kilka fajnych wątków, jakby felietonów. Nie wzbudza już paniki, nie straszy. Myślę, że w pandemicznej rzeczywistości fajnie jest ją przeczytać, by sobie poukładać w głowie różne pojęcia.

🦠Dzisiaj zaczęłam i dzisiaj skończyłam! Książeczka krótka, nieznanego mi wcześniej autora, jednego ze współczesnych filozofów. Žižek w humorystyczny, czasem brutalny a nawet przesadzony sposób punktuje krok po kroku nasze życie na początku pandemii.
🦠Zaczynamy od mechanizmu chińskiego, gdzie nie ma zaufania do władzy, ale utrzymywany jest też zamordyzm i konfrontacja tego...

Komunizm? Kupa śmiechu. To co proponuje Żiżek to interwencjonizm dla ratowania kapitalizmu.

Komunizm? Kupa śmiechu. To co proponuje Żiżek to interwencjonizm dla ratowania kapitalizmu.

Książka Žižka wydana chwilę po rozpoczęciu ogólnoświatowej pandemii. Z tego też powodu można mu wybaczyć nijaki wydźwięk tej książki. Rozdziały są wybitnie krótkie, nie rozwijają nawet poruszanego tematu. Wezwanie Žižka do komunizmu z ludzką twarzą rozumianego jako solidarność ponadpaństwowa w praktyce się nie wydarzyła. Jak też wiemy, kapitalizm wbrew nadziejom filozofa nie upadł. "Perfekcyjna burza" nie zmiotła władzy pieniądza z naszego świata.

Książka Žižka wydana chwilę po rozpoczęciu ogólnoświatowej pandemii. Z tego też powodu można mu wybaczyć nijaki wydźwięk tej książki. Rozdziały są wybitnie krótkie, nie rozwijają nawet poruszanego tematu. Wezwanie Žižka do komunizmu z ludzką twarzą rozumianego jako solidarność ponadpaństwowa w praktyce się nie wydarzyła. Jak też wiemy, kapitalizm wbrew nadziejom filozofa...

Książka właściwie nieaktualna, pisana ze szczątkową ilością wiedzy, z marca 2020. Z tego powodu ma się wrażenie, że niektóre wnioski zostały wyciągnięte na ślepo. Poza tym autor wyraźnie propaguje idee komunistyczne, co wypada dość średnio. Poza samą treścią, książkę czytało się płynnie i dobrze. Język i sposób pisania bardzo przyjazny czytelnikowi.

Książka właściwie nieaktualna, pisana ze szczątkową ilością wiedzy, z marca 2020. Z tego powodu ma się wrażenie, że niektóre wnioski zostały wyciągnięte na ślepo. Poza tym autor wyraźnie propaguje idee komunistyczne, co wypada dość średnio. Poza samą treścią, książkę czytało się płynnie i dobrze. Język i sposób pisania bardzo przyjazny czytelnikowi.

Chyba moja pierwsza 1. Ani to mądre, ani zabawne, ani nawet przez chwilę nie sensowne. Obrzydliwe manifesty komunistyczne i próby podśmiechujek z ludzi, którym niszczone jest życie.

Chyba moja pierwsza 1. Ani to mądre, ani zabawne, ani nawet przez chwilę nie sensowne. Obrzydliwe manifesty komunistyczne i próby podśmiechujek z ludzi, którym niszczone jest życie.