Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie tak dobra jak "Najmroczniejszy sekret", trochę chaotyczna i zbyt dużo w niej postaci absolutnie psychopatycznych.
Ale to mocny thriller.

Nie tak dobra jak "Najmroczniejszy sekret", trochę chaotyczna i zbyt dużo w niej postaci absolutnie psychopatycznych.
Ale to mocny thriller.

Naprawdę dobry kryminał. Ciekawie jest czytać o przestępstwach w kraju o tak małej liczbie ludności, że praktycznie wszyscy się znają.
Nareszcie trochę mniej narzekania na ciężkie warunki pracy islandzkich policjantów, bo w pierwszym tomie było to nie do zniesienia. Fajny pomysł na zagadkę kryminalną.
W sumie domyśliłam się osoby mordercy, ale nie odebrało mi to przyjemności czytania, bo nie znałam motywu.
Polecam :)

Naprawdę dobry kryminał. Ciekawie jest czytać o przestępstwach w kraju o tak małej liczbie ludności, że praktycznie wszyscy się znają.
Nareszcie trochę mniej narzekania na ciężkie warunki pracy islandzkich policjantów, bo w pierwszym tomie było to nie do zniesienia. Fajny pomysł na zagadkę...

Rozwiń

Zwiń

Jak na debiut, całkiem nieźle. Byłaby dość przeciętna, gdyby nie fajne wrzutki, głównie Wiery, na końcach rozdziałów.
Temat już cokolwiek wyeksploatowany, zatem nie jest łatwo napisać coś nowego, świeżego.
Na pewno będę chciała jeszcze przeczytać coś tej Autorki. Widzę pomysł, warsztat i zaangażowanie. Ciekawe postaci głównych bohaterów.
Niestety, zabieg, w którym czytelnik wie więcej niż śledczy, mocno psuje efekt. Jedyne co pozostaje do rozstrzygnięcia, to - czy to ta czy inna osoba.

Jak na debiut, całkiem nieźle. Byłaby dość przeciętna, gdyby nie fajne wrzutki, głównie Wiery, na końcach rozdziałów.
Temat już cokolwiek wyeksploatowany, zatem nie jest łatwo napisać coś nowego, świeżego.
Na pewno będę chciała jeszcze przeczytać coś tej Autorki. Widzę pomysł, warsztat i z...

Rozwiń

Zwiń

Nie przepadam za komedią kryminalną, ale ta książka była, jak na swój gatunek, całkiem niezła. Ma wszystko to, co dla tej konwencji konieczne - wyrazistych bohaterów, inteligentnych ludzi, którzy czasem zachowują się jakby całkiem pogłupieli. Jest trup - co do zasady musi to być ktoś antypatyczny, również morderca musi być antypatycznym typem.
Jest sporo obserwacji społecznych, napisana jest żywym językiem, z poczuciem humoru.
Dla amatorów komedii kryminalnych.

Nie przepadam za komedią kryminalną, ale ta książka była, jak na swój gatunek, całkiem niezła. Ma wszystko to, co dla tej konwencji konieczne - wyrazistych bohaterów, inteligentnych ludzi, którzy czasem zachowują się jakby całkiem pogłupieli. Jest trup - co do zasady musi to być ktoś antyp...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka jest przykładem, że Brytyjczycy wyznaczają poziom dla kategorii kryminał/ thriller.
Świetna książka - gęsta, tajemnicza akcja, niesamowita dynamika wydarzeń, do tego świetny styl, krótkie rozdziały, które zawsze pozostawiały niedosyt.
Może to i trochę wszystko ponaciągane - ale żeby wymyślić taką fabułę, trzeba było naprawdę mocno pokombinować z zakończeniem.
Zdecydowanie polecam.

Ta książka jest przykładem, że Brytyjczycy wyznaczają poziom dla kategorii kryminał/ thriller.
Świetna książka - gęsta, tajemnicza akcja, niesamowita dynamika wydarzeń, do tego świetny styl, krótkie rozdziały, które zawsze pozostawiały niedosyt.
Może to i trochę wszystko ponaciągane - ale...

Rozwiń

Zwiń

taka sobie. Nie przekonała mnie za bardzo, ale spróbuję jeszcze dać szansę innym z serii.

taka sobie. Nie przekonała mnie za bardzo, ale spróbuję jeszcze dać szansę innym z serii.

Dobra książka, ale za dużo w niej było osób i powiązań między nimi, więc trudno było śledzić wszystkie wątki i pamiętać szczegóły.
Końcówka trochę zbyt dramatyczno-romantyczna: burza, ruiny zamku, antyterroryści i Wielki Złol.
Oni naprawdę tak się do siebie zwracają w Niemczech? Per pan-pani, a o sobie wzajemnie mówią: "Koleżanka Kirchoff?" Dziwne trochę się to wydaje.

Dobra książka, ale za dużo w niej było osób i powiązań między nimi, więc trudno było śledzić wszystkie wątki i pamiętać szczegóły.
Końcówka trochę zbyt dramatyczno-romantyczna: burza, ruiny zamku, antyterroryści i Wielki Złol.
Oni naprawdę tak się do siebie zwracają w Niemczech? Per pan-pa...

Rozwiń

Zwiń

Pierwszy tom cyklu był trochę nijaki, drugi udziwniony. A ten nareszcie, solidnie dobry. Ciekawa intryga, książka nieprzegadana, dobra równowaga pomiędzy akcją a opisami - czy to krajobrazów, domów, czy przemyśleń. Bardzo szybko się czyta, co na pewno jest zasługą dobrze skonstruowanych, krótkich i dynamicznych rozdziałów.
Fajnie zaznaczone wątki, które będą kontynuowane w kolejnym tomie. Mona się chyba tak łatwo nie uwolni od swojej przeszłości, a Hedda... czyżby znalazła matkę? Tak przynajmniej sądzi Mona.
Nie rozumiem za bardzo o co chodziło z samobójstwem współwięźnia. Po co to było tak mocno podkreślane? Czyżby też miał to być wątek do kontynuacji w czwartym tomie?

Pierwszy tom cyklu był trochę nijaki, drugi udziwniony. A ten nareszcie, solidnie dobry. Ciekawa intryga, książka nieprzegadana, dobra równowaga pomiędzy akcją a opisami - czy to krajobrazów, domów, czy przemyśleń. Bardzo szybko się czyta, co na pewno jest zasługą dobrze skonstruowanych, k...

Rozwiń

Zwiń