Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Katniss, dziewczyna, która igra z ogniem, oraz Peeta - zakochany w niej współzwycięzca Igrzysk - to nadal główni bohaterowie trylogii. Okazuje się, że pomimo zwycięstwa, nadania im tytułu, wybawienia z głodu i biedy - wcale nie będzie lepiej niż przedtem. Próba samobójcza na arenie została odebrana jako bunt przeciwko wszechmocnemu Kapitolowi. Prezydent Snow nie daje sobie rady z opanowanymi powstaniem dystryktami. Tymczasem zbliża się Ćwierćwiecze Poskromienia, czyli szczególne igrzyska, w których wystąpi para wylosowana z dotychczasowych zwycięzców. Tym sposobem "zakochani" Katniss i Peeta ponownie trafiają na arenę, tym razem jednak żywo ma wyjść tylko jeden z nich....

Katniss, dziewczyna, która igra z ogniem, oraz Peeta - zakochany w niej współzwycięzca Igrzysk - to nadal główni bohaterowie trylogii. Okazuje się, że pomimo zwycięstwa, nadania im tytułu, wybawienia z głodu i biedy - wcale nie będzie lepiej niż przedtem. Próba samobójcza na arenie została odebrana jako bunt przeciwko wszechmocnemu Kapitolowi. Prezydent Snow nie daje sobie...

Nie cierpię fantastyków. Naprawdę, gdy ktokolwiek mówi o świecie fantastycznym, ja dosłownie ucinam rozmowę. I tak się stało, że na urodziny dostałam trylogię Igrzyska śmierci. Opinie wybitne, znajomi zakochani... no cóż, może jednak i mi się uda. Udało się, to mało powiedziane. Książka pochłonięta w zaskakująco szybkim czasie i głód następnej. Niesamowita historia, napisana w pierwszej osobie, co pozwalało dogłębnie wczuć się w rolę Katniss wysłanej do walki na śmierć i życie ze swoimi rówieśnikami. Świat, do którego trafiła jest bezlitosny i pozbawiony wszystkich reguł, a zwycięstwo, jakie odniosła wraz z Peetą, zamiast wybawieniem, okazuje się przekleństwem.
Nadal jednak nie lubię fantastyki typu Harry Potter. "Igrzyska śmierci" posiadają oczywiście elementy fantastyczne, ale akcja dzieje się w przyszłości... a kto wie, czy kiedyś tak właśnie nie będzie?

Nie cierpię fantastyków. Naprawdę, gdy ktokolwiek mówi o świecie fantastycznym, ja dosłownie ucinam rozmowę. I tak się stało, że na urodziny dostałam trylogię Igrzyska śmierci. Opinie wybitne, znajomi zakochani... no cóż, może jednak i mi się uda. Udało się, to mało powiedziane. Książka pochłonięta w zaskakująco szybkim czasie i głód następnej. Niesamowita historia,...

Nigdy nie przepadałam za czytaniem książek z nutką fantastyki, horrory raczej lubię oglądać niż je czytać, toteż odkładałam wciąż na potem czytanie tej książki, którą dostałam w prezencie gwiazdkowym. W końcu jednak wzięłam ją z półki z zamiarem przeczytania jej. I... zaskoczyłam się bardzo mile. Język, w jakim jest napisana ta książka, bardzo mi się spodobał, żadnych zbędnych opisów, potocznie, bez konieczności wczuwania się i zastanawiania się co też autor miał na myśli...
Wciągająca, to z pewnością cecha, która należy się tej pozycji bez dwóch zdań. Ani się nie obejrzałam, a połowa była już za mną, a ja wciąż byłam głodna i ciekawa, co też dalej, co się wydarzy, jak dalej potoczą się losy bohaterów? Nie mogąc wytrzymać, przeczytałam całą do końca. Zakończenie trochę mnie zaskoczyło, choć w sumie... jakże inaczej mogłaby się zakończyć taka historia? ;)
Polecam ;)

Nigdy nie przepadałam za czytaniem książek z nutką fantastyki, horrory raczej lubię oglądać niż je czytać, toteż odkładałam wciąż na potem czytanie tej książki, którą dostałam w prezencie gwiazdkowym. W końcu jednak wzięłam ją z półki z zamiarem przeczytania jej. I... zaskoczyłam się bardzo mile. Język, w jakim jest napisana ta książka, bardzo mi się spodobał, żadnych...

Nie czytałam poprzedniej książki tej autorki, mimo to nie czułam, że "Poślubić Buddę" jest kontynuacją "Szanghajskiej Księżniczki".
Książka pisana potocznym językiem, co bardzo ułatwiło jej czytanie. Dzięki niej zaczęłam bardziej interesować się kulturą chińską i japońską i zastanawiam się nad sięgnięciem po "Szanghajską... " :)

Nie czytałam poprzedniej książki tej autorki, mimo to nie czułam, że "Poślubić Buddę" jest kontynuacją "Szanghajskiej Księżniczki".
Książka pisana potocznym językiem, co bardzo ułatwiło jej czytanie. Dzięki niej zaczęłam bardziej interesować się kulturą chińską i japońską i zastanawiam się nad sięgnięciem po "Szanghajską... " :)