Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak jak niedawno cieszyłam się, że w ostatniej chwili przed wolnym znalazłam książkę na weekend do poczytania, tak szybko się okazało, że nie było za bardzo czym się cieszyć.

Żeby było ciekawiej na samym początku okazało się, że „Córka carycy” Ellen Alpsten jest drugim tomem z serii. Na szczęście w tym przypadku można czytać je oddzielnie 😛😅

Główna bohaterka to córka cara Rosji Piotra I, wizjonera i człowieka, który zmieniał swój kraj. Jej życie w sumie jest spokojne i przyjemne, ale do czasu. W pewnym momencie musi zacząć walczyć o swoje, i widzi jak po mału zaczyna spełniać się przepowiednia Leszego.

Zapowiadało się ciekawie, ale ciężko czytało mi się tę książkę. I to na tyle, że na samym początku ciężko było mi do niej wrócić, także po przeczytaniu kilkudziesięciu storn leżała kilka dnie nietknięta. Lepiej zrobiło się dopiero po ponad stu stronach. Jedna to wciąż nie była porywająca historia, jak dla mnie dawało się ją przeczytać.

O ile pojawiało się dużo nowych przeszkód, dużo się działo i pojawiały się nowe postaci, o tyle miałam wrażenie, że wszystko wciąż kręci się w jednym miejscu. Biedna Lizeńka powinna być prawowitą następczynią tronu, ale nie jest jej to dane. A ona jako dobra i lojalna osoba wcale nie walczy o to miejsce wszystkimi swoimi siłami 🫣

Podsumowując, według mnie książka jest do przeczytania, ale nie porywa. Myślę, że szybko o niej zapomnę, a już na pewno nie sięgnę po wcześniejszą czy kolejną część.

Tak jak niedawno cieszyłam się, że w ostatniej chwili przed wolnym znalazłam książkę na weekend do poczytania, tak szybko się okazało, że nie było za bardzo czym się cieszyć.

Żeby było ciekawiej na samym początku okazało się, że „Córka carycy” Ellen Alpsten jest drugim tomem z serii. Na s...

Rozwiń Zwiń

,,Crave. Pragnienie” Tracy Wolff to książka, którą chciałam przeczytać już od jakiegoś czasu. Dlatego jestem zawiedziona, bo okazało się, że nie jestem w stanie tego przeczytać. Na prawdę, ledwie dobrnęłam do setnej strony 🫣 a zaraz po tym dopuściłam.

Z tego względu nie będę się też bardzo o niej rozpisywać. Młodzieżówka, która z opisu wydawała się ciekawa. Ale to wszystko jest takie nie takie jak powinno. Nastolatka, która straciła rodziców przeprowadza się na Alaskę do szkoły z internatem. Zaraz po przekroczeniu jej progu poznaje chłopaka i w sumie już jest w nim zakochana. On z resztą też już po kilku godzinach broni ją przed niebezpieczeństwem, ale udaje obojętnego. I zapomniałam powiedzieć, że to właśnie on jest tym najpopularniejszym chłopakiem w szkole 🙄

Do momentu, w którym skończyłam czytać bohaterka myśli tylko o tym chłopaku, o tym żeby nie zrobić przykrości kuzynce z którą mieszka i jak to zmieniło się jej życie.

Opis na prawdę mnie zainteresował, ale sposób pisania, te postaci… ja już zakończyłam przygodę z tą serią.

,,Crave. Pragnienie” Tracy Wolff to książka, którą chciałam przeczytać już od jakiegoś czasu. Dlatego jestem zawiedziona, bo okazało się, że nie jestem w stanie tego przeczytać. Na prawdę, ledwie dobrnęłam do setnej strony 🫣 a zaraz po tym dopuściłam.

Z tego względu nie będę się też bardz...

Rozwiń Zwiń

Kolejny tom serii czyli „Rodzina Monet. Perełka” cz.2 Weroniki Anny Marczak.

Jest dużo dyskusji na temat tej serii- wiem. Ja akurat przeczytałam ją całą, bo to jest dobra książka na chwile kiedy chcę coś przeczytać, a nie myśleć za dużo nad treścią. Nie powiem, niektóre sytuacje też mnie szczerze bawiły, mogłam się pośmiać.

Chociaż nie zawsze było do śmiechu. Sonny, ojciec Hailie, sytuacja z Mayą.

Jak zawsze było też kilka momentów przesadzonych, nie licząc tych wszystkich porwań i tym podobnych sytuacji. Nie ukrywam tego. Były też momenty, które nie wiem dlaczego się pojawiły, albo nie było wyjaśnione do końca po co. Tak było w przypadku Mayi czy Florydy i Willa.

Jednocześnie też kilka spraw wyjaśniono. W końcu dowiedziałam się czegoś chociażby o organizacji. Ale najbardziej chyba podobały mi się osiemnaste urodziny głównej bohaterki. Ja już nie mówię o tym co się działo, ale o tej atmosferze i traktowaniu siebie na wzajem. W tym tomie w końcu też zdecydowanie dało się polubić Dylana, i mimo że Tony’ego lubiłam od początku, to tu znów pokazał swoją bardziej ludzka twarz, co dodało mu punktów.

Uważam, że to byłoby dobre zakończenie całości. Ale z tego co widzę, planowana jest kolejna część…

Tak, książka według mnie nie była idealna. Jak każdy z wcześniejszych tomów serii. Ale dało się przy niej pośmiać, wyjaśniła trochę tematów ciągnących się od pierwszego tomu. Nie męczyła sobą podczas czytania. Także ogólnie dobrze ją oceniam. Szkoda tylko, że uzbrojonego kuca mogę zobaczyć wyłącznie oczami wyobraźni 😂

Kolejny tom serii czyli „Rodzina Monet. Perełka” cz.2 Weroniki Anny Marczak.

Jest dużo dyskusji na temat tej serii- wiem. Ja akurat przeczytałam ją całą, bo to jest dobra książka na chwile kiedy chcę coś przeczytać, a nie myśleć za dużo nad treścią. Nie powiem, niektóre sytuacje też mnie ...

Rozwiń Zwiń

,,Złota Dama. Gustaw Klimt i tajemnica wiedeńskiej Mona Lisy” Anne-Marie O’Connor, to książka, o której nie zapomina się zaraz po jej skończeniu.

Ale od początku. Jak tylko zaczęłam ją czytać pomyślałam „to jest film Złota Dama z Helen Mirren w wersji papierowej”. Ale szybko zmieniłam zdanie. Faktycznie poznajemy tu tę samą historię. Są Ci sami bohaterowie i walczą o to samo. Ale ta książka to dużo więcej niż film!

Jak to zazwyczaj bywa książka podaje nam dużo więcej informacji. Możemy lepiej poznać ten świat, Wiedeń przed i podczas II Wojny Światowej. Ale o ile w filmie uwaga faktycznie skupiała się na walce o odzyskanie obrazu tak książka jest inna.

Tu poznajemy lepiej zarówno rodzinę Bloch-Bauerów, czyli malowanej przez Klimta Adeli i jej siostrzenicy, jak i ich przyjaciół. Widzimy ten bogaty świat wypełniony muzyką, obrazami, spotkaniami z przyjaciółmi i rodziną. Poznajemy plotki, domysły o romansach znanego malarza z kolejnymi kobietami. Dowiadujemy się o jego nieślubnych dzieciach i pierwszych miłościach debiutujących panien. Autorka przedstawia nam w pewien sposób okoliczności powstani zarówno obrazu, który miał być głównym tematem książki.

Ale narracja szybko się zmieniła. Obraz schodzi trochę na dalszy plan ponieważ poznajemy losy wszystkich tych ludzi po wejściu Hitlera do miasta. Czytamy o tych wszystkich zbrodniach, śmierci, prześladowaniach i grabieżach. Ciężko zrozumieć jak ludzie innym ludziom mogli robić takie rzeczy. Z resztą jak się okazuje nawet jeśli komuś udało się przeżyć, nawet po wojnie nie może się czuć bezpieczny.

Także książka daje nam dużo więcej niż sama historie jednego obrazu. Poznajemy ułamek życia pewnej grupy osób i to w strasznych czasach. Uważam, że książka jest warta przeczytania.

,,Złota Dama. Gustaw Klimt i tajemnica wiedeńskiej Mona Lisy” Anne-Marie O’Connor, to książka, o której nie zapomina się zaraz po jej skończeniu.

Ale od początku. Jak tylko zaczęłam ją czytać pomyślałam „to jest film Złota Dama z Helen Mirren w wersji papierowej”. Ale szybko zmieniłam zda...

Rozwiń Zwiń

Jesteś na zastępstwie, zrobiłaś wszystko co mogłaś, nie ma klientów bo za oknem deszcz, wiec łapiesz się za książkę.

W moim przypadku padło na ,,Dzień, w którym powrócił” Penelope Ward. Szukałam czegoś żeby zająć czas i nie patrzeć w ścianę, takie czytadło. Wybrałam tę książkę nie spodziewając się po niej szału. I nie zawiodłam się 🙄

Pomysł mógł być ciekawie rozwinięty. Dwoje nastolatków czy dwudziestolatków z różnych światów zakochuje się w sobie. Jest to z jednej strony szczęśliwy czas razem, pełen miłości i poznawania siebie na wzajem. Ale jest tez druga strona - problemy w postaci sprzeciwu jednego z rodziców, który zrobi wszystko żeby ich rozdzielić.

Jak dla mnie wszystko dzieje się za szybko, to lato mija nie wiadomo kiedy, jakby ta cześć opowieści to było kilka dni. Z reszta podobnie jest z częścią „10 lat później”. Po tylu latach ukrywania prawdy, bólu i wielu innych rzeczy, które się wydarzyły, [spoiler] wszystko wraca do stanu z tamtych wakacji w ciągu mgnienia okiem [koniec spoileru]. Do tego to wszystko jest bardzo przewidywalne i płytkie. A już najbardziej uderzyło mnie, że momenty które miały być najśmieszniejsze - wcale takie nie były.

Nie zawiodłam się na tej książce tylko dlatego, że niczego się po niej nie spodziewałam.

Jesteś na zastępstwie, zrobiłaś wszystko co mogłaś, nie ma klientów bo za oknem deszcz, wiec łapiesz się za książkę.

W moim przypadku padło na ,,Dzień, w którym powrócił” Penelope Ward. Szukałam czegoś żeby zająć czas i nie patrzeć w ścianę, takie czytadło. Wybrałam tę książkę nie spodzie...

Rozwiń Zwiń

Książka, do której przeczytania zmotywowała mnie Babcia ☺️ po długim czasie odkładania tego w czasie sięgnęłam po ,,Siedem Sióstr” Lucindy Riley -pierwszą z ośmiu części historii.

Do tej pory wiedziałam tylko, że historia opowiada o losach siedmiu adoptowanych sióstr. Także można powiedzieć, że odkrywałam całą historię na nowo.

Po przeczytaniu pierwszego tomu pozostało mi bardzo dużo pytań. W sumie o wszystko! Chociaż wiadomo, że najbardziej tajemniczy jest Pa Salt.

Przede wszystkim nie spodziewałam się też podróży w czasie. Ale był to ciekawy zabieg zapóźnienia się z historią i przodkami pewnych osób. Szczerze mówiąc to chyba właśnie losy bohaterów żyjących 100 lat temu wciągnęły mnie bardziej nich tych współczesnych 😂

Chociaż nie powiem, Maia też miała kilka swoich tajemnic, które potrafią zaskoczyć czytelnika.

Ogólnie rzecz biorąc dobrze czytało mi się tę książkę. I wrócę do kolejnych tomów, szczególnie interesują mnie dwie czy trzy siostry. Może nie zrobiłam tego od razu, ale wrócę 😉

Książka, do której przeczytania zmotywowała mnie Babcia ☺️ po długim czasie odkładania tego w czasie sięgnęłam po ,,Siedem Sióstr” Lucindy Riley -pierwszą z ośmiu części historii.

Do tej pory wiedziałam tylko, że historia opowiada o losach siedmiu adoptowanych sióstr. Także można powiedzi...

Rozwiń Zwiń

,,Klub czytelniczy dla samotnych serc" Sara Nisha Adams jest książka poruszającą wiele tematów. Mówi o społeczności hinduskiej w Londynie, zmianach społecznych, samotności, zaburzeniach psychicznych i życiu z ludźmi na nie cierpiącymi, żałobie... ale przede wszystkim o stosunku ludzi do książek. Jak one wpływają na nasze życie, co mogą dla nas znaczyć.

W przypadku tej ksiązki mamy dwóch głównych bohateró. Na pierwszy rzut oka całkiem różnych - nastolatka dorabiająca w bibliotece podczas wakacji, i samotnie mieszkający wdowiec z trzema córkami. Wydawałoby się, że nic ich nie połączy, jednak nie można się bardziej pomylić.

W książce podobał mi się motyw tajemniczej listy książek do przeczytania, którą znajdowali przypadkowi ludzie w najróżniejszych miejscach. Byłoby bardzo ciekawie samemu znaleźć taką kartkę 🙂 Myślę, że dobrym zabiegiem było przekazanie tej samej listy czytelnikowi.

Podobało mi się również jak rozwijali i zmieniali się główni bohaterowie.

Jednocześnie myślę, że nie wszystkie elementy w tej książce były niezbędne. Czasami ta książka mi się trochę dłużyła. Brakowało mi w niej czegoś co by mnie dłużej zatrzymało w tej opowieści, i ciągnęło do powrotu do tej książki.

W sumie ciężko jest mi napisać o tej książce. Było o niej dość głośno i chciałam ją przeczytać. Rozumiem też dlaczego podoba się ludziom, mimo wszystko sama przeczytałam ją do końca. Jednak to tak bardzo nie moja książka, że było mi ciężko. Owszem, kilka momentów mnie zaskoczyło, inne były bardzo przyjemne, ale nie jest to mój typ.

Jestem trochę rozerwana bo rozumiem te pochlebne komentarze, jednak po tej lekturze sama nie jestem w stanie takiego wystawić. Jednocześnie nie wystawiłabym tej książce też złej oceny. Po zapoznaniu się z nią nie rozumiem też jak miałaby podnieść na duchu. Ale to już może być wina niezrozumienia się z samą książką...

,,Klub czytelniczy dla samotnych serc" Sara Nisha Adams jest książka poruszającą wiele tematów. Mówi o społeczności hinduskiej w Londynie, zmianach społecznych, samotności, zaburzeniach psychicznych i życiu z ludźmi na nie cierpiącymi, żałobie... ale przede wszystkim o stosunku ludzi ...

Rozwiń Zwiń

Dzisiaj książka przeznaczona dla nieco młodszych czytelników. Ale jako historyk sztuki i osoba interesująca się historią nie mogła ominąć pozycji „Złoty pociąg i inne największe zagadki historii sztuki w Polsce” Łucji Malec-Kornajew.

Podobała mi się ta książka. Jasne, że wszystko było uproszczone i były elementy niekoniecznie potrzebne w temacie. Ale to książka dla dzieci wiec wszystko było na miejscu.

Oprócz tego w przyjemnej formie przemycono tam trochę historii i opowieści o cennych zabytkach z naszego kraju. A niektóre nie miały łatwego życia. W takiej formie można łatwo zainteresować młodych czytelników tymi tematami. A to wszystko uzupełnione przyjemnymi ilustracjami ☺️

Dzisiaj książka przeznaczona dla nieco młodszych czytelników. Ale jako historyk sztuki i osoba interesująca się historią nie mogła ominąć pozycji „Złoty pociąg i inne największe zagadki historii sztuki w Polsce” Łucji Malec-Kornajew.

Podobała mi się ta książka. Jasne, że wszystko było upr...

Rozwiń Zwiń

„Perełka cz.1” czyli początek tomu trzeciego historii rodziny Monet Weroniki Marczak.

Mam wrażenie, że ten tom jest trochę inny. Nie zrozumcie mnie źle - Hailie nadal potrafi być irytująca 😂. Ale widać, że dorasta. Że czuje się co raz pewniej w rodzinie, po prostu jest jej częścią. Przez co zaczyna też żyć co raz normalniej. Ma więcej znajomych, z którymi się spotyka. Mimo, że są to też chłopacy. Są imprezy, te legalne o których wiedzą bracia i te, o których nie mają pojęcia. Ehhh niezastąpiona ciocia we Francji 😉

Ale książka jest inna też dlatego, że według mnie poznajemy w niej lepiej braci Monet. Dopiero tu odsłaniają przed nami trochę swoją skorupkę. Vince przez opowieści kogoś innego, ale zawsze. Ale za to rozmowa z Tonym - w końcu poznajemy jego prawdziwe ja i można go docenić.

I znów pokazana jest siła tej rodziny - mimo rozłamu (szczególnie na linii Hailie-Tony), który powstał na domówce Monetów z okazji zakończenia roku szkolnego, w trudnej sytuacji jednak młodsi bracia i siostra od razu potrafili spiąć się w sobie i być dla siebie wsparciem. Mimo nagłego przesłuchania przez FBI i całkiem zepsutego pobytu gdzieś pośrodku niczego.

I zakończenie. Takiego czegoś to się nie spodziewałam. I szczerze mówiąc trochę zbierałam szczękę robiąc w facepalma i nie wierząc w „umiejętności” głównej bohaterki. Narobił się niezły bałagan. Ciekawa jestem jak zostanie posprzątany w kolejnej części tego tomu.

I mimo, że znalazłam w tym tomie kilka dobrych momentów, fajnie że układ z Vincem działa, to z tomu na tom mam wrażenie że to wszystko jest co raz bardziej naciągane i nierzeczywiste. Chociaż nie zmienia to faktu, że w wolnej chwili szukając czegoś co mogę szybko przeczytać sięgam po kolejne tomy.

„Perełka cz.1” czyli początek tomu trzeciego historii rodziny Monet Weroniki Marczak.

Mam wrażenie, że ten tom jest trochę inny. Nie zrozumcie mnie źle - Hailie nadal potrafi być irytująca 😂. Ale widać, że dorasta. Że czuje się co raz pewniej w rodzinie, po prostu jest jej częścią. Przez ...

Rozwiń Zwiń

Emilia wraz z Panem Gniewu docierają do Królestwa Nikczemnych. Okazuje się, że samo przejście do tego wymiaru to nie koniec problemu, ponieważ Emilia musi przejść jeszcze kilka prób, aby dostać się do nowego domu. I już w czasie tych prób książka zaczyna się sypać. Tak jak pierwszy tom był ciekawy i wciąż coś się działo, tak tutaj było zupełnie inaczej. Bywały momenty, w których miałam nadzieję na to, że coś się zmieni. Niestety wtedy stronę dalej Emilia i Pan Gniewy zaczynali się migdalić. Ta książka to powrót do seksu co kilka stron. I na tym opiera się cały tom. A na prawdę szkoda, bo po pierwszej części spodziewałam się dużo więcej. Tak samo jest z pozostałymi nikczemnymi. W końcu są to panowie piekieł, a nie dzieje się zupełnie nic czego można by było się po nich spodziewać. Żadnych szczególnych intryg, planów... Poza jednym na początku, także pozostałe demony są potulne jak aniołki. Dopiero to, co wyszło na jaw na sam koniec trochę poratowało ten tom, jednak zdecydowanie był on słaby i bardzo odstawał od pierwszego. Mimo to właśnie ze względu na to postanowiłam dać szansę trzeciemu tomowi.

Emilia wraz z Panem Gniewu docierają do Królestwa Nikczemnych. Okazuje się, że samo przejście do tego wymiaru to nie koniec problemu, ponieważ Emilia musi przejść jeszcze kilka prób, aby dostać się do nowego domu. I już w czasie tych prób książka zaczyna się sypać. Tak jak pierwszy tom był...

Rozwiń Zwiń